Turk oldugum icin ayrimciliga ugradim. 9 sene once, kiralik ev bakarken. Avusturya'da.
Tepki vermedim.

kürt olduğu için sevdiği kızın ailesinden ret yiyen bir arkadaşım vardı. severek ayrılmak zorunda kaldılar.

türk ve sünni olmama karşin kürt ve alevi sanıldığım için staj yerim kabul etmemişti.

Anadoluluyuz ama kürtlere dükkan kiraladığımız için dükkanlarımız yakıldı.

Ailenin erkekleri otobüs kaldırıp o şehre gitti nöbet tuttu. Bir sorun mu var diye esnafları gezdiler. Kalabalık görünce kedi gibi oluyorlar.

avrupaya çıktığımızda bir ayrımcılığa uğruyoruz ama fiil olmuyor. eşim kumral ben siyah saçlıyım genelde portekizlimisiniz diye sorduklarında Türk deyince suratlar düşüyor ve muabbet kesiliyor.

Soruya tam cevap olmayacak ama, geçenlerde başıma geldi bu, çok şaşırdım hayatımda ilk defa oluyor diye.
Benim etnik kökenim falan öyle değişik değil. Türkiye zamanında göçmüş ama kimsenin hatırlamadığı bir aile, Türküz, beyazız vs.

Geçenlerde yabancı arkadaşlarımla olan bir grupla sohbet ederken, beni "öteki"lerin olduğu gruba dahil ederek, "white people" hakkında konuştular. Benim "middle eastern" olduğumla ilgili bir değerlendirme oldu. Burada doğruluk, yanlışlık, katılıp katılmamaktan bağımsız olarak yorum yapıyorum, kastettiğim o değil çünkü. Fakat ilk defa kendimi "sopiro vs. white people" gibi bir karşıtlık bağlamında buldum ve ırkçılığa, ayrımcılığa maruz kalmış insanların ne hissettiğini anladım deme aşırılığını gösteremeyecek olsam da, ufak bir "ayrımcılığa giriş" tadında bir tecrübe yaşadım.

Yunanistan'da uğramıştım. Üniversite öğrencisi ufku açık olması beklenecek insanlardan böyle tavırlar gördüğüm için üzülmüştüm. Güruhun hepsi Yunan değildi.
İşin komiği, Çerkes'im.

evet, lisede. bir kere de biri etnik kökenim **gürcüyüm** için ' o ne kürt gibi bir şey mi ? ' dedi. suratı 5 karıştı tabi. aşırı milliyetçi biriydi.

evet.
ardahanlıyım, azeri annem, babam da bildiğin türk. ama ardahanlı olduğumu duyunca "siz kürtler şöyle, böyle...." diye başlayan çok oldu. hiç bozmadım, tartıştım, cevap verdim.

insanlar nasıl bu denli saçma düşüncelere sahip oluyor, kürt olmadığım halde beni kürt düşünüp bile nasıl sert biçimde yargılıyorlar. bunu görmek çok üzdü beni.

Ev kiralarken ev sahibi memleketimi sordu evi normalden yüksek fiyata söyledi bende gıcıklık olsun diye kabul ettim sonra çark etti hemen bu akşam başkası bakacak tanıdık olmazsa ararsın dedi. ( Ev sahibi doğulu )

Almanya'da yaşadığım olaylar çok sıradan.

Tipten belli biraz doğulu olduğum, uzun boylu, esmer, hafif kıllı bi adamım. Her iş görüşmesinde nereli olduğum soruldu eksiksiz(ülkenin en iyi okullarından birinin prestijli bölümlerinden birinden mezunum). Dersim'li olduğumdan kürtlükten mi alevililikten mi elendim bilmiyorum oralarda, en sonunda başka bi dersimlinin yanında iş buldum(ki o işi kabul ettiğimde artık asgari ücretle garsonluğa falan bakmaya başlamıştım).

ben kökenimde kürtlük de var olmasına rağmen ulusalcıyım diye aynen acemi'nin tarif ettiği gibi 5-6 şirketli, taraf okuyan ve özlük haklarından bahseden (özlük haklarını kimlikle karıştırıyordu), hem türkiye'deki varlıklarını korumak isteyen, "ezildiği", dilini konuşamadığı türkiye'de kalmak isteyen, hem de istanbul'un nezih semtlerinden birinde yaşamaya devam ederken hiç gitmeyeceğini söylediği kürdistan için çarpışan bir kürt arkadaştan "kendi insanına nasıl ihanet edersin, faşistlerle nasıl birlik olursun, ne farkın var onlardan, sizin gibiler..." tarzı bir zılgıt yemiştim. bunları söylerkenki vıcık vıcık kıllı romantizm ve ajitasyonun derecesini anlatamam.

o vakit yumruğumu o zamanlar dünyayı kurtardığımız yer olan üniversite kantin masasına vurdum ve kendi şovenizmini bana yansıtma, türkiye'de yokluğunu hisseden pek çok sol parti var, işçiler falan var, hazır duygusallaşmışken bir boka yaramaya başlarsan sonra gelip bana neden bir sürü etnik kökenden fazla ayrıcalık sahibi olmanız gerektiğini şu etnik geyiğini solculuk sosuna bulamaya kalkışmadan anlatabilirsin babında bir şey söyledim. tabii böyle uzun bir cümleyi tek hamlede kuramadım. sürekli böldüğünden parça parça bunu söyledim.

kendi insanımı aşağılarsam nobel alır mıyım, filmlerime ödül verirler mi, entellektüel bir kimlik ilan edilip ihya edilir miyim adamlarının oynattığı vitrin farelerinden boş kalan zamanlarda kimi tc'li, kendisine türk diyen, çeşitli etnik kökene sahip arkadaştan da kürtlüğüme değinen naneler duydum. kötü şeyler de vardı, anlayışla karşıladığım şeyler de. şu ülkede sosyal devlet olma tartışmasını, insanca yaşam (iş, ekonomi, bağımsızlıki, eğitim, sağlık), tartışmasını bunun kadar öteleyen, unutturan, gündemi meşgul tutan, (bir politika olarak başkalarınca)* ihraç edilmiş başka bir kimlik problemi duymadım. bende gürcülük falan da var ama onların bundan ekmek çıkarma girişimiyle en azından politize olmuş şekilde hiç karşılaşmadım.

işin komiği tunceli'den göçmüş olan bir tarafım da kendilerini kürt sananlardan oluşuyor. en son öğrendiler ki kökleri iran türklerine dayanıyor. bunlar aleviliği de kürtlükle harmanlayarak yarattıkları edebiyatta kendi kendilerini boğmuş durumdalar. alevilikteki semahın, sazın nereden geldiğini sanıyorlardı bunlar, kürtlerden mi? o da ayrı bir olay. aslında köken anlamında daha ziyade anadolu insanı olsam da orta asya türklerine acımaya başladım. bunların başına gelen haltı anlıyorum artık. bunlar hiç intikam tarihi yazmamışlar. kölemenlik zamanında bile. kavimler göçünü bir tür kahramanlık hikayesi gibi anlatıyorlar ama, benim anladığım, olay aslında yurttan kovulmak. (bugün uygurların çin'i karıştırmaya çalışması gibi etnikçilikleri dışarıda bırakarak, geçmişe dair söylüyorum bunu. yoksa uygurlar da oligark kaması olmaya devam ediyor.)

sonra önüne gelen asıl seni asimile ediyor. pagan dininden vazgeçiyorsun, içinde olduğun her devletin ordusuna sokuluyorsun iyi savaşçı olduğun için, sana devlet kurduruyorlar ama hiçbir şeyden nemalanamıyorsun vs. sırf türklere değil medeniyetle buluşmak zorunda kalmış tüm barbar toplumlara acıyorum.

neyse, dolmuşum, konu nerelere geldi.

ayrıma başka yerlerde de uğradım. ama en gıcık olduğum, aynı ülkede yaşar ve hiç olmazsa bir dilde konuşup anlaşabilirken hangi kriterleri kaale alıp neden ülke birliğini savunduğumu kabul falan etmek değil, merak bile etmeyen gendaş?ımın savurduğu bu saçmasapan sözlerdi.


edit: dikkat ediyorum da son zamanlarda ithal yerine ihraç diyorum. fark ettim ki ihraç eden ülkeye odaklanmak gerektiğini düşündüğüm için bunu yapıyorum ama aceleyle, dikkatsiz yazdığımdan "başkalarınca bize ihraç edilen" demediğimden, anlam karmaşası oluyor. sonradan dönüp bakarsa diye soruyu soran için, dikkat derecem hakkında not düşmek adına kendim için bu açıklamayı ekledim.

Türk olduğum için güneydoğu illerine gitmeyi göze bile alamıyorum.

uğramadım ama avrupa'da hissettim direk söylemeseler de o küçümseyen tavırlarını.

türkiye'de yaşayan bir türk olarak zaten ayrıcalıklı gruba dahilim. onun dışında farklı ırklar/dinler için de ayrımcı olan insanlarla takılmam, birebir karşılaşırsam da sert şekilde aşağılıyorum. onlar da benle takılmaktan kaçınıyorlar o yüzden :)

Türküm.
Türkmenim de ayrıca daha 1960lara kadar yarı göçermiş bizimkiler.

Ama gel gelelim ben tip olarak kürt-arap-hint arası bir şeyim. Ne olduğum belirsiz.

Bununla ilgili Türkiye'de olsun yurtdışında olsun milyon tane hikayem var.Hiç aşağılamak dışlamak olarak görmedim hep çok eğlendim ben bu durumla- hep anlatırım dost meclislerine. Ha tam faşist olup aşağılık pislik bakışları atan nazi abiler de vardı ama fiili bir şey olmadı.

ben limonlu bir kekim. hep kakaolu alıyolar. starbucksta. made in türkiye. spesifik olarak hatça teyzenin ellerinden çıktım.

TUrk oldugum icin irkciliga ugradim bir fransiz tarafindan. Sadece 1 kez basima geldi yurtdisinda. Uzmedi. Fransizlara kil oluyorum zaten.

şöyle bir iddia öne sürüyorum.

bu ülkede kürt olup ırkçılığa ve ayrımcılığa uğramayan tek bir insan evladı olmamıştır çünkü ırkçılık cahilllik göstergesidir ve bizim ülkede cahillik oranı çok yüksek.
aynı şekilde türk olupta avrupa'da yaşayan insanlarda aynı şeye maruz kalıyorlar ama orada cahil olmayan oran daha yüksek olduğu için daha az yaşanıyor.

türk'üm ve doğudaki bir şehirde 3 sene korkarak yaşadım.
şehir merkezinin dışına çıkmadım.
istanbul'a dönerken de kendi arabamla gelmek yerine arabamı kamyona koyup gönderdim. ben de uçakla havadan döndüm.

sırf türk olduğum için öldürülmeyi ve kaçırılmayı göze alamam.

tek başıma bayan olarak doğunun en ücra köylerinde bile gezdim, çekim yaptım, çocuklarla ve köylülerle vakit geçirdim.
kız kardeşlerimle dağa tırmandım, üstelik yemeklerimi ısmarladılar, bazı şeylerden para almadılar, evlerinden ekmek, peynir, çorap hediye ettiler.

yani türk olduğum için öldürülecektim cümlesine gülmek isterim 3 yaşında bir kız çocuğu değilse yazan.

Biz 10 yıldır falan faiz ile geçiniriz hatta tüm sülale böyle. Banka faizi tefe işi değil. Ben ateistim yalnız.

yok costanza,o dedigin ters psikoloji.simdi faizler cok dusuk yuzde 15 falan faizde tutmak akillica degil sadece ama memelektin yarisi,haci amcalar dahil banka banka gezip virgul pazarligi yapiyorlar,sonrada faizleri toplayip bi umre yapalim cok ozledik oralari diye gidiyorlar.gayrimenkul fiyatlari falan cosunca cogu ev,bina falan almaya basladi ama cogu faizin hastasidir,dertsiz tasasiz.

Simdi sordugun soruyu kucuk emrah soruyormus gibi dusun,faiz kovalayan abide karsinda kadehle hahahahhhhahh diye guluyor.pozisyon bu.

bizde
bunu yapabilecek kadar parası olanlar ortalama muhafazakar, dinci türk. tamamen ordan geçinmek bir kenara, birikmişini faize koysa bile çıkıp söyleyemez çünkü tepki alır. giderek de koyulaşıyor. 18 senedir lojmanda oturuyoruz mesela, 18 yıl önce yarı-yarıya ise başı açık-kapalı oranı şu anda %90 kapalı, eskiler daha etrafa karışmayan tiplerdi şimdikiler sert. faize para yatırmayı bırak, katılım bankası olmayan bankayla çalışan kınanıyor :P. bunlardan aileden çok zengin olan var, maaşı sadece benzin parasına veren var. ihalede mihalede türlü düzen çeviren, rüşvet yiyen vs. de var. ama faiz yeseler, aileleri yese de zinhar söylemezler.

faiz yemeyi umursamayacak ve söyleyebilecek olanlarda ya para yok ya profesyonel yatırımcı, faizi filan çok küçük oynamak olarak görürler.

faiz yüzde 10, enf. yüzde 10. ne anladım ben bu işten? bankaya mı çalışıyoz?

Oncelikle sunu anlamak lazim, turk lirasinin faizinin fazla olmasi, degerini hizli kaybetmesinden dolayi. Yani buyuk miktar bir paranin faizi cok gibi gozukse de hem paranin kendisi hem de gelen faizi birkac yil icerisinde ciddi miktarda deger kaybedecektir. Dolar ve euro'nun faizi zaten dusuktur, faiz iki durumda da asagi yukari devaluasyonu karsilar (sonucta yavas da olsa dolar da deger kaybediyor).

Bir de soyle bir sey var, piyasadaki cogu urunun fiyati amerikan dolari uzerinden belirleniyor cunku cok daha stabil bir para birimi (baska sebepleri de var tabi ama o kadarini ekonomistler dusunsun). Yani mesela "Ooo, arabayi ikinci el satarken aldigimin fazlasina sattim, cebimde para kaldi" diyen adam aslinda dolar bazinda para kaybetmis oluyor (ve para kazandigini sandigi icin suzme gerizekali tabii ki).

En basitinden dolarin 2008'deki degeri 1.20 lira iken bugun 3.75. Yani cebinde 100 bin turk lirasi olan adamin 2008'de 83 bin dolari varken bugun 26 bin dolari var. Sen bu parayi faize verdiysen faizden para kazanmiyorsun, en fazla degerini koruyorsun. Faizin haram olmasi, hayir gelmemesi filan komik bunlar.

kira geliriyle yasayan var. faizle nasil yasayacak ki...

Faiz sadece anaparanin edilmemesi için bir güvence. Türkiye'de faiz enflasyon tefe tufe rakamları manipüle edilmiş. Paranın faizini ceksen anapara 10 seneye buhar olur gider.

faiz verenler (bankalar ya da sahipleri) mutlu mesut (ve zengin) yaşıyorlar.

faizle geçinilmez. kim böyle diyorsa yalan söylüyordur.

sebebi:

-hem faizler çok düşük,
-hem de anapara faiz getirir ama zamanla enflasyona yenik düşer.

Sadık 3 tl
Zeki 1 tl
Romantik 2 tl :( 1 tl borç versenize.

Odun olsun ama mal olmasın. Neyse. Romantiği at, kıskanç olmasın onun yerine.

Al, 5 tl.

uzunluk ne la?

Mükemmel vücut, zeka, libido.

Zeki insan zaten kıskanç olmaz. :) 1 lira kâr ettik.

yıldız tilbe'den hallice kızlar uzun istiyor. off ölüm:)

Zeka: 1tl aldatsa da çaktırmayacak ve para kazanacak kadar kafası çalışsın. çok ucuza satmışlar bunu.
Libido: 2tl mühim

bu ikisini çat çat seçtim 3.de düşündüm
Mükemmel vücut: 2tl (uzunluk yakışıklık niye ayrı ayrıysa?)
diyorum.
tek sebep: en öküz bildiğim adamın bile romantik olabildiğini gördü bu gözler. daha da gözüm yok.

ZEKA+KOMİKLİK+ZENGİNLİK

5 liralık cem yılmaz :)

yakışıklılık
komiklik

zeka ve uzunluk arasında kaldım, bi liram var ajdjdjfjff. komik birinin zeki olmama olasılığı yok, biraz açık uçlu olmuş, o yüzden zeka demeyeyim, komik adam zekidir zaten. uzunluk kalıyor geriye. çok saçma oldu.

Zeka, libido, mükemmel vücut.
Param yetse zenginlik ve sadakat de alırdım. Artık zekayla yolunu bulur umarım :))

yalnız adamlar bildiğin hem yakışıklı hem de sadık olmanın imkansız olduğu vurgusunu, ikisini de 3'er lira şeklinde belirleyerek yapmışlar. vicdansızlar. (:

biri bana 1 tl borç verirse düşünürüm.

Erkegim ama 4 tane +1 var. al onlarin hepsini iste, bol ozellikli olsun. Geri kalanini da faize yatirin, cocuk yapinca lazim olur.

zenginlik 3
libido 2

parasını yerim kekonun.

zeka + sadakat + libido

5 lira bana yetmedi o zaman yanına bir de +zenginlik alayım.

direkt zenginlik alıyorum. geri kalanları da adam alsın. parası bok değil mi?!

Bilemiyorum altan bilemiyorum.

Zira cevap verenler arasında erkekler de var..

Dürüstlük neden yok ?
Şefkat ve anlayış ?

Ha pardon yaa erkekti di mi

moleküler biyoloji ve genetik veya biyogenetik mühendisliği olabilir.

Türkiye'de okumasın. Moleküler biyoloji ve genetik diye bir bölüm var. Ben liseden 2011'de mezun oldum. O zaman geleceğin mesleği diyorlardı. Hala geleceğin mesleği diyorlar ama o gelecek Türkiye'ye henüz tam olarak gelmedi. Aziz Sancar doğrudan bu alanla ilişkili çalışmaları sayesinde Nobel aldı. Türkiye'de yaşasaydı freelance çevirmen falan olurdu.

biyomühendislik de aynı amaca yönelik bölümdür. biraz farklılıklar var ama yüksek lisans ve doktorasını genetik ağırlıklı yapabilir.

ama bana kalırsa okumasın. çünkü bu ülkenin daha fazla ilahiyatcıya ve imama ihtiyacı var.

@dissendium
türkiyeden başka bir yerde okuması imkansız görünüyor şu an. ama eğer bu konuda bildiği burs falan filan varsa bilmiyorum ayrıntılı bir şekilde konuşmadık.

Bundan bir bucuk sene once 2100 liraya bir universitede arastirma gorevlisi olarak calisirken bir arkadasim vardi bogazici mezunu. Benim okulum da iyiyidi ama bir bogazici degildi. Arkadasa senin ne isin var burda dedigimde bir labda calissam bu maasi alamayacagim bile belki cevabini vermisti. Cok caliskan basarili biz kizcagizdi ama evli oldugu icin buraya mahkumdu. Simdi ben cok daha iyi sartlar altinda baska bir yerde calisiyorum o da doktorada daha baska alanlara yoneliyor. Mutlu olacagi bolumu okusun ama cevremden duydugum bu alanda is imkaninin az maaslarin dusuk oldugu yonunde.

2005 mezunu genetikçiyim.
ağırlıklı olarak fen fakütesi bünyesinde "Moleküler biyoloji ve genetik" bizim bölüm
birkaç yerde mühendislik fakültesinde.
biyogenetik mühendisliği diye bölüm tr'de duymadım
biyokimya var (sadece egede)
biyomedikal mühendislik var.
bu bölüm artık tr'de okunacak bölüm değil. zonguldakta balıkesirde bilmem nerede açtılar içine de sıçtılar eğitimin. bir tane confocal mikroskop görmeden bir tane PCR koşturmadan (agoroz tankı yok lablarda!) bir denek hayvan ellemeden mezun oluyorlar.

koç bile bilkent bile (bilkent mezunuyum) eskisi gibi değil. çünkü para isteyen, ufuk isteyen bir bölüm
bugün bilkentten post-doc bir arkadaşımla konuştuk tam bu konuyu
ne hocalarda iştiyak kaldı ne öğrencilerde kapasite.

yurtdışında okuyamayacak kapasitede bir öğrenci ise (biz y.dışına okuyabilecek kapasite öğrenciler olarak okuduk bu bölümü yurtdışında da çalıştık... idealler idealler) bu ülkede iş yapabilecek bölümler okusun.

ekleme
idealist, zeki, yetenekli öğrenci okusun. (yurtdışında yapabilecek kapasitede ise) hadi yine neyse.
ama bu bölümün temel olarak mühendislik değil bilim olduğunun ayrımında olmayan öğrenci ise- ki öyle gibi. daha pratik bölümlere baksın.

Bölüm okumaya değer ama mezun olduktan sonra turkiyede kalirsa is yok. Cok bilim aşığı biri değilse, kisa yoldan parami kazanayim onume bakayim diyorsa tıp haric biyoloji ile ilgili hicbir bölümün onunden gecmesin.

Bence türkiye'de de yaygın. Ama medyada yer bulmuyor.

Aşırı özgüvenli bir nesl yetiştirilmesinden diye düşünüyorum. Özellikle kapitalizmin yıllardır hükmettiği bir coğrafyada yetiştirilme şartları da daha bireyselleşiyor. Y neslinin son temsilcileri ile Z neslinin temsilcileri bizden daha fazla "egoya" sahipler.

bunu aylar önce ben de sormuş ve pek doyurucu cevaplar alamamıştım. bullying mevzuunun daha ziyade filmlerle kafamıza işlenen bir kavram olduğunu düşünüyordum ama reddit'te takıldıkça daha da şaşırdım. neredeyse herkesin bir bully hikayesi var resmen. çok sıradan bir şeymiş gibi ortaokul-lise bully'lerinden bahsediyordu insanlar. ben türkiye'de bu işin bu kadar kötü olduğunu düşünmüyorum. özel okulda okumadım. halkın her kesiminden öğrencinin bulunduğu sıradan bir ilkokuldaydım. keza lisede de ilçemde ve anadolu lisesindeydim. elbette çocuğun-ergenin olduğu yerde bullying oluyor ama abd'deki bambaşka bir seviye bence.

Bully tipler bizde de var ama toplumun geneli gariban yetiştiği için başının çaresine bakmayı öğreniyor. Bizde bully'lik taslayana karşılık verilir, dayak yenirse bile karşı tarafa pasif kalınmaz, karşı taraf da bir daha üzerine gitmez.

Pasif kalan olursa bile arkadaşları yardım eder, toplu kavga edilir. Bireysellik çok ön planda olmadığı için ezilene yardım edilir, gariban bir çocuğun bully'lenmesine pek göz yumulmaz.

Türkiye'de de var. Sadece fazla dillendirilmiyor.

ABD'de lisede amigo kızsan, basket takımındaysan, okul gazetesi çıkartıyorsan bunu CV'ye koyuyorsun. hatta üniversitede burs almanı/iş bulmanı filan sağlıyor.
yani daha böyle "birey" ve "parlak" ama akademik/nerd değil, alfa olmak, ilişkiler bakımından önce olmak gibi kriterler var. birey olmak aynı zamanda = çocuk dayak yedi diye babası dayısı emmisi okulu basmıyor. ki kimbilir kaç çocuğun zaten babası annesi ayrı, babanın umru değil filan...varoş okullar bu şekilde. süper bir eğitim sistemleri olduğu söylenemez.
bizde bunların hiçbiri yok. belki ödül alırsanız önemlidir- ki o da icat, bilgi yarışması filan gibi yine akademik bir kıstastır. zaten lise basket ligi yok. lisede güzellik kraliçesi olmak yine ,en azından bizim dönem için, öyle matah bir şey değildi. aleyna tilki nesli başka olabilir. yine en azından bizim dönemimizde tüm öğretmenler kadrolu devlet memuruydu, fen lisesi/anadolu lisesi hocaları seçmeydi, bilinçliydi. anne-babalar şımarık değildi, ilgili olabildiği kadar ilgiliydi, çok çocuğu olan fakir olan ilgilenemese bile saygılı, görgülüydü. Genel bir edep ortamı var olunca çocuk ister istemez sakin oluyor, çok azıtamıyor. genel bir kaos ortamı varsa da normal çocuklar da çığrından çıkıyor.

Piç, piç, baban kim?
( youtu.be)

Türkiye'de nasıl bullying yok? Sadece bullyingten etkilenip de intihar eden az (veya medyaya yansımıyor) ya da eline silah alıp okulu basan yok. Mahalle kültürü büyük oranda bullying üstüne kurulu. Askerlik de aynı şekilde. Okullarda da durum çok farklı değil, okul servisleri de keza öyle. Daha bunun öğretmeni, müdürü falana gelmedim.

Mesela "Yılmaz'ı msn'den sileceksin" videosu vardı. Bazılarınız hatırlar. Sapına kadar bullying o. Senede onun gibi en az 3 olay yaşanmayan lise yoktur Türkiye'de. Biz normalleştirdiğimiz için bize öyle gelmiyor.

Bir de biz de "tadımız kaçmasın" kültürü yoğun olduğundan bu tip olayları görünce, görmezden gelmek yaygın. Taciz ve kadına şiddet olaylarına tepki yokken, öpüşen çifte laf etmek de o yüzden. Şiddet içermiyor çünkü. Başı belaya girmeyecek diye düşünüyor müdahale eden. Zaten ya görmezden gelme ya da yaranma çabası var ülkede güce karşı.

Sanıyorum ki yaşım bir çok kullanıcıya göre genç. Liseden mezun olalı 3 sene oldu henüz. O sebeple şuanda da liselerde/ilkokullarda çok bir şey değişmediğini düşünürsek şu yorumu yapmak istiyorum.
Türkiye’de liselerde vs sevmediğin bir insan varsa onun hakkında en kötü dedikodu çıkartırsın ya da tuvalette okul çıkışında sıkıştırır azıcık hırpalarsın. Ben şu sürekli sataşma olayını çok fazla görmedim açıkcası. Biri birine sataşıyorsa karşı tarafta mutlaka karşılık veriyor. Ezik bir tipse özür diliyor ve dayak yemekten kurtulmuş oluyor çoğu zaman olay büyümüyor zaten herkesin ne kadar ezik olursa olsun bir arkadaş tayfası oluyor onu korumasa bile arkasında destek çıkan. Ben devlette okuduğumdan dolayı herkesin imkanları eşitti bir de bunun özel okulu ve özel okulda burslar var belki orada durum farklıdır statü farklılığı sebebiyle o kısmı bilemeyeceğim. En çok dedikodu ve arkadan atıp tutma olayları oluyor onun dışında Amerika’ya kıyasla bence daha iyiyiz bu konuda.

Ornegin istatistiklere bakarsan Turkiye'de tecavuz yok cunku aciga cikmiyor. Olmasi ile ortaya cikmamasi farkli seyler.

Doksanlarin sonunda lise hayatini gecirmis, 2009'dan bu yana da ABD'de yasayan ve bu nedenle ulkemizin son zamanlardaki halini pek de bilmeyen biri olarak bence iki ulke arasindaki farkin en onemli faktorlerinden biri ABD'de ogretmenlerin disiplin/ceza yetkisinin olmamasi aksine bu tip durumlarin baslarina sorun acmasidir. Bir ogretmenin ABD'de bir ogrenciye birakin bir tokat atmayi sert bir sekilde uzerine yurumesi dahi sorusturmaya tabiidir. Simdi ben dayak atmayi savunan biri gibi algilanmak istemiyorum lakin ogrenci ogretmenden biraz da cekinmelidir. Bahsettiginiz bullying eylemi yuzde doksan dokuz okul sinirlari icinde ve ogretmenlerin nobet alanlari cevresinde gerceklesmektedir. Ama ogretmenlerin bu duruma mudahil olma bicimi sadece uyarmakla sinirli kalinca caydiriciligini yitirmektedir. Filmlerde gordugumuz ve bize cok uzak gelen her ogrencinin bir dolabinin olmasi ve teneffus aralarinda hizla dolabina gidip bir sonraki derse yetisme cabasi aslinda tamamen ogrenciye mumkun oldugu en asgari bos vakti birakma derdinden kaynaklanmaktadir. Cunku ogrenci bos kaldiginda uyusturucudan sigaraya, seksten bullying'e kadar aklinizin almayacagi seylere yonelmektedir. Ergen irisi Amerikali ogrencilere cogunlugu kadin olan (evet ne yazik ki boyle bir durum var ABD'de) ogretmenleri caydiricilik saglamasi biraz zordur. Zaten cok zor mesleki sartlari olan ogretmenler dolayisiyla bu durumlara ne yazik ki cogu zaman gozunu kapamaktadir. ABD'de ogretmen olmak ile ilgili sikintilara yoneldigimin farkindayim ama bu tip sorunlarin kaynagi aslinda budur. 9 aylik sozlesme ile calisir ogretmenler. Yillik kazancin garsonluktan alacagin paradan fazla olmaz. Daimi kadro yoktur. Bir yil sonra o okulda isinin olup olmayacagini bilemezler. Yaz maasi almazlar. Dersinde kalkip dans etmeye baslayan bir ogrenciyi ancak disari cikartabilir. O da kolundan tutup surukleyerek degil, sadece "cik disari" diyerek olmalidir. Dahasi o ogrencinin disarida yol acacagi herhangi bir seyden yine siz sorumlusunuzdur. Dolayisiyla cogu ogretmen bunu da yapmak istemez. Ogrenciyi idareye bildirmek de bir secenektir ama bunu da surekli yapinca sinif hakimiyetiniz sorgulanmaya baslar. Aklinizin alamayacagi kadar berbat bir ders ortami vardir. Bir de ustune basarin bu ogrencilerin yil sonu eyalet bazindaki sinavlarda alacagi skorlarla olculur ve sozlesme yenileme sansin o oranda guclenir. Kisacasi ogretmenlerin bu kadar ezildigi bir ortamda ogrenci kendinde bullying dahil istedigi her seyi yapma ozgurlugu bulur.

Yasadiginiz ulkeyi bu kadar tanimayisiniz cok enteresan gercekten. Ustune bir de analizler gelmis. Gercek su ki ortalama bir lisede ogretmenler bile zorbaliga maruz kaliyor Turkiyedeki okullarda. Abd'de cok gozukmesinin sebebi orada bu konu hakkinda bilinc olusmus olmasi ve maruz kalanlarin desteklenmeye calisilmasi.

Nasıl yaygın değil ya, bal gibi yaygın. Ben ilkokuldan itibaren her sınıfta her ortamda böyle ortamın güçsüzünü tespit edip sürekli itip kakan tipler gördüm.

Örneklerin uçluk bir durumu yok, gayet gerçeğe uygun örnekler.

Yazıp silmiş, böyle kendi kendime konuşuyormuş gibi bırakmış ahah.

burada cm olarak belden çok kesim önemli
38 ama düşük belli olur, senin de kalçan geniştir, bel ölçün aslında uymasına rağmen kalça ölçün uymuyordur, kıyafet aşağıda duracağı için, 1cm değil 3-4 cm fark eder. sıkar ve kalıbı uymaz
40 ama yüksek bellidir tam bel kısmı bol bir kalıptır. olur.
gibi.

Türkiye'de ikisini de olmak istemezdim, başına ne geleceği belli değil.

Mesela Amerika'da hakim olmak isterdim, savcılığın ameleliği çok bir de hesap vermek zorundasın yok bu yıl şu kadar kişi mahkum ettik falan filan diye.

Adalet olmayan bir ulkedeysem eger ikisini de secmem mantiksiz olurdu. Yok standarti doldurmak icin meslek sahibi olmak mantiginda baksaydim eger. simit satar onurlu yasardim.

savcı.

hakimlikte avukatın, savcının, bilirkişinin, mahkemeye getirilen görgü tanığının vs. ne dediğine bağlısın.biraz malzeme bu, ben ne yapayım durumu. hakimin takdir hakkı ve davayı etkileme kapasitesi çoğunlukla fazla yüksek değil. sıradan davalarda genel olarak hakimlerin işi: şuraya yazı yazılması, buradan görüş alınması, şunun şuraya sorulması...yahut hiç celse olmadan dosya üzerinden karar verilen bir sürü teknik, ekonomik filan davalar var- belki o işleri başka ülkelerde hakimler yapmıyordur.

savcılık bir tık daha elini kolunu uzatabileceğin (elini kolunu uzatabilecek cesarette savcı kalmadı ama neyse) bir alan. savcı, polisin amiri durumunda mesela becerebilir de iş yaptırabilirsen tabi. tamamen kendi görüşüm olarak ben bi davada delilin düzgün toplanmasını, sanıkların tam sorgulanmasını, mahkemeye getirilmesini, iddianameyi filan daha önemli buluyorum.

ikiside boş iş.

Hakim olurdum. Savcılık çok fazla angarya iş içeriyor. Biri öldürülmüş, hop olay yerindesin. Soruşturma ve kovuşturma bildiğin kafa isteyen işler. Savcı olacak birinin bazen polis gibi düşünmesi bile gerekebiliyor. Adam olayı sonuca götürecek kişi. Bu sebeple yükü daha fazla.

şu ülke şartlarıdan hakimlik ve savcılık kadar boktan bir meslek yok. değneklicikten başka bir şey değil.

Normal ülke şartlarında hakim. bağımsızsın, birden fazla hukuk alanı var ve surec icinde en az birinde uzmanlaşırsın. Savci kararinin eksik olduğu durumds dahi mahkeme kararı istenen durumlar var.
Savcı başsavciya bağlı ve sadece ceza hukukuna hakim. Özel hukuk bilmez. Pratikte ceza hukuku sevmiyorum.hem burada karşına normal insan gelmiyor.

Ama şu ülkede ikisini de secmem. Hakimlik teminati yok ve sıfır saygınlık.

hakim olup adalet dağıtmak mı? savcı olup suçluları ortaya çıkarmak mı? çok alengirli bir soru değil gibi görünse de ciddi anlamda yorucu.

ben savcı olmak isterdim.

adalet dağıtmak, suçluları ortaya çıkmak..

siz hangi ülkede yaşıyorsunuz acaba. hakimler ve savcılar mevsimlik işçi statüsünde artık.

savcı olurdum. diğerlerinin angarya iş dediği şeyleri yapmak keyifli olurdu.

Hangisi daha iyi bilmem, ama hakimlik daha saygın, savcılık daha havalı.

İkisini de seçmem. Simit sat, onurlu yaşa +1 Bir hocamız da bize aynen böyle dedi. Türkiye'de şu durumda bu meslekleri yapmak riskli.

alsana türk hakimi

www.milliyet.com.tr

savcı

tam emin olmamakla birlikte döviz olarak giriyorsa sıkıntı olmaz diye biliyorum.

miktarla pek de alakası yok aslında. banka kendi politikası ve uyması gereken kurallar/yasalar gereği, paranın kaynağına dair herhnagi bir şüphe/güvenlik riski/kaynağı belirsiz döviz girişi vs gibi sebeplerden işlemi engelleyebilir. ya da ilgli yerlere "bakın oddyseus un hesaplara sürekli döviz girişi oluyor, bilginize" diyebilir. demesi gerekir.

@madafaka cex.io diye belirttim zaten. kripto paralar üzerinden kazanıyorum.

www.eksiduyuru.com

Alakasi yok bence. Tertipli olmasi kafi

hayır. aksine güzel kadındır.

Pis ve dağınık insan bakımsızdır. Ama makyaj=bakım algısı daha yaygın.

erkeğim, ben belirgin olmadığı sürece makyaj yapılıp yapılmadığını anlayamıyorum bile. hatta "ne güzel al al yanakları var" dediğim kızı makyajsız görünce "anaa makyaj mıymış lan o" diye şok geçirdiğim oldu, düşün o kadar uzağım mevzuya. haliyle bakımlılık kriterlerimden biri değil makyaj. anlamıyorum çünkü. genel olarak ağzı burnu kokmuyosa, güzel kokuyosa (ya da kötü kokmuyosa), parmağını tırnağını yemiyosa, yarısı sökülmüş ojeyle dolaşmıyosa, saçı başı düzgünse (düzgünlükten kastım belirli bir forma sahip olması sadece, orman kaçkını gibi olmaması yeterli) benim gözümde "kendine bakan kadın" izlenimi uyandırır o kişi. makyaj, krem gibi zımbırtılar işin ekstrası olur, ki birlikte olmadığım birinin ne kremi kullanıp neresine nasıl baktığını zaten bilmem.

haa kadınlara sorduysan onlar zaten itinayla gömer seni birazdan. siz hem kim ne makyaj yapmış ne halt etmiş anlayabiliyosunuz hem de rekabet şeysi var. siz kavga edersiniz şimdi :((

plazada çalışıyorum, hiç makyaj yapmıyorum. gerek görmüyorum yani doğallık bence çok daha güzel. kimse de bu güne kadar bakımsız demedi yüzüme karşı ama arkamdan diyorlar mıdır bilmiyorum. demiyorlardır bence :)

hayir, hepimiz beyinsiziz ve uzerimizde buyuk baskilar var.

cokuluslu bir zimbirtida calisiyorum, bir tek hicbir ise yaramayan mudurum suslu biraz. o da calismaya ihtiyaci olmayan, baglantilari sayesinde orada pozisyonlanmis, haftaya annelik iznine defolmasini aylardir bekledigimiz biri. topuklu giymez, ayda bir ojeli gorursun; yuzu ve saci kendiliginde cok iyi gorunuyor; tombul.

turkler kadin erkek cok sikintili.

ayrica olaylara kiclarindan bakiyorlar. gobeginden cekinen, fakat spora gitmek yerine korse giyen erkek insan var...

yine de, orada da, makyajli halinize alisinca, makyajsiz giderseniz (cumle kuramadim) hemen "hasta misin?" diyorlar... gozunun ustunu cizsen, ne guzel olmussun, diyorlar... fenasi, ben haftada 1 gordugum bir calisana bir gun "cicek gibi olmussun" dedim, kadin bana "sadece makyaj yaptigimda begeniyorsun beni" dedi; cok uzuldum.

memlekette sacini boyamaman bile tuhaf bulunuyor.

sacima tirnagima ayiracagim zamani birseyler okuyarak gecirmeyi tercih ederim. yine de uzerimde baski hissediyorum; bunun uzerinde calismak lazim...

ben yapmıyorum
son 1 senede bi tek kardeşimin düğününde makyaj yaptım. onu da taşradaki kuaför bir yaptı ki biz silip tekrar yaptık :)
çok güzel eyeliner çeken, düzgün makyaj yapan kadın tabi bakımlıdır ama paket program olacak; ojeler kalkmış olayacak, kıyafet ütüsüz (ütü gerektiryor ise) lekeli vs. olmayacak, saçlar yağlı olmayacak, ayakkabılar, çanta vs. dökülüyor olmayacak vs.
ama makyajı hiç yapmayan = bakımsız diye bir algım da yok, yine diğer paket program özelliklerini sağlaması şartıyla.

İlgisi yok.

Hatta geçen bir cevapta da yazmıştım. Fransa'da, İspanya'da 'makeup shaming' akımı var. Birileri gündüz gözü fondötenli mondötenli makyaj yaptığında 'Kendine bakmıyor ki, kusurları var. O yüzden yüzünü boyamış' diye küçümsüyorlar. Bakımlı olmayan kadınların makyaj yaptığını düşünüyorlar.

İş yerine makyajla gelmemek falan dert değil ama saç baş dağınıktır, tırnak içi pistir, bunlarla birlikte makyajsızlık batabilir ama Stolk'un bir makyaj videosunda da dediği gibi 'Sapsarı artıklar kalmış dişin üstüne sürülen kırmızı ruj n'olacak'.

Makyaj bakımın üstüne ekstradan bir seçenektir sadece.

Ancak, şu var. Ben bugün 3 saat uyudum ve gözlerimin altı mosmor olmasa da, uyumadığım 3 km öteden belli. Az mor eklesem Yaşayan Ölülerin Dönüşü'nde oynarım. Bu yüzü istediğim kadar temizleyeyim, istediğim kadar nemleneyim; bakımlı görünmez. O yüzden gözün altına hafif bir kapatıcı sürerek insan gibi görünmeye çalışıyorum. Yine uyumadığım için surat kireç gibi, az allıkla iki renk getirmeye çalıştım. Bu da bakımın bir parçası. Bakım, temiz ve sağlıklı görünmek demek bence. Gerçi, saç baş aldı başını gitti uyandığım zamandan sonra; o da ayrı.

Valla rahmetli annanem "esas bakım su ve sabun" derdi.. Suya ve sabuna dokunmayanları da kınıyorum buradan bu vesileyle. :)

Bakımlı insan (cinsiyet ayırmaya gerek bile yok) günlük duşunu alır, tırnakları, dişleri, nefesi temizdir. Kıyafetleri temizdir. Eski bile olsa asla lekeli değildir.

Onun dışında makyaj yapması bakım filan değil.

sağlıksız alışkanlıkları olan, sağlıksız şeyler yiyen insan bakımsızdır. kadından ziyade herkes için. makyaj falan geçiniz.

Öz bakım ile süslenmek / makyaj yapmak çok farklı şeyler. 2003 yılından bu yana neredeyse hiç makyaj yapmadım. 14 yıldır toplasanız 10 defa değildir. Çok özgür ve doğal hissediyorum. Sistemin dayattığı bütün o kimyasal şeylere vereceğim parayı da çatır çatır gezmeye, yeni şeyler öğrenmeye falan harcıyorum.

asla, kat'a!
makyajın kadını gizlediğine inananlardanım, en güzel ve doğal göstereninin bile yapay durduğunu düşünenlerdenim. bu makyaj konusuna kadınlar erkeklerden çok takıyor, etrafımda "makyajsızsa bakımsızdır, bok yesin" diyen erkek yok mesela. gerçi her kadın makyajı sadece kendi için yapıyordu dimi, sori...

Ne alaka?
Yüzüme o salak şeyleri süre süre mahvettim zaten. İsteyen bakımsız desin,
Bakımsız olmak tırnak diş ter saç gibi şeylere dikkat etmemektir

Bence bunu kişi belirliyor Eğer cildiniz güzelse puruzsuzse yada gözleriniz kirpikleriniz güzelse bakımlı ama gerçekten bakımlı ise cildiniz makyajli birinden cokha bakımlı ve güzel gorunulebilir

Makyaj yapmanın bakımla alakası pek yok. Olsa da %10 %20 yani.

Bir kadın makyajsız da güzel olabilir, bakımlı olabilir.

Makyaj yapıyorsa bakımlı da diyemeyiz.

İşte böyle

ben yapmıyorum, zaten istesem de yapamıyorum çünkü laboratuvarda asidin, sıcağın, tozun, kirin içinde çalışıyorum ve terliyorum çok fazlaca, artı göz kuruluğum var, gözlük kullanıyorum, makyaj yapmak istesem lens kullanmayınca kocaman gözlüğün arkasında kayboluyor yaptığım makyaj, lens de gözümü acıtıyor işte, ha canım isteyince kırk yılda bir yapıyorum bazen dışarı çıkarken/özel günlerde falan, o kadar. ama o dediğin algı cidden var, illa makyajlı, boyalı saçlı, ojeli, topuklulu -ne dedim lan ben??- olmak gerekiyormuş bakımlı olmak için, algısı var işte. ha benim çalıştığım yerde yapan da var yapmayan da var. kendim için de dersem: makyaj yaptığım zaman bazen göz kuruluğu vsden dolayı "sktiğimin makyajı!" şeklinde dolaşıyorum özellikle de düğün-dernek gibi hedesel hödösellikler yüzünden yapmak zorunda kaldıysam, bazen de "kızzzz çok güzel oldum ya laaa!" diye sevindirik oluyorum XD bence makyaj insanın kendine yakışanı giymesşislakakdsikaaksdassd olması da olmaması da tamamen kişiye kalmış birşey ama kimsenin yapılmasına ya da yapılmamasına yorum yapmaması gerekir. eyyorlamam bu kadar..

bir tane var sadece, onunla da çok sık görüşüyorum. whatsapp'tan hiç konuşmayız. hatta telefon ile pek konuşmayız kendisiyle. eğer buluşacaksak ararız. telefonu kapalıysa bile en fazla üç mekana bakarak bulabilirim kendisini.

şöyle diyeyim, adamı aradığımda, annesi "kocan arıyor." diyor. kimseye de değişmem kendisini. anamdan babamdan yakındır bana.

Duyuruya güldüm ama masumaneliğine güldüm.


Karşılıklı olarak birbirimizin huyunu suyunu, neyi sevip neyi sevmediğimizi bildiğimiz arkadaşlarım var. Ancak benimkiler de ya aileleriyle kalıyor ya da yeni evliler. Ben de ailemle kaldığım için onlar açısından çat kapı evine gidilecek kişilerden değilim.

Dizi veya filmler belki örnek diye verilmiştir ama ona da değinmeden geçemeyeceğim. Beni izlediğim şeyin kurgu olduğunu direkt yüzüme çarpan detaylardan. Çünkü sanmıyorum ki herkes herkesi dilediği yerde şak diye bulsun, "Kesin balıkçı Temel Reis'in orada kafa dinliyordur." diye arkadaşını orada arasın vs. Belki de öyle dostluk ortamına sahip olamadığımız için bize tuhaf geliyordur. Bilemedim şimdi.

senin dediğin kişi benim ya la
yalnız yaşıyorum, 20 senedir aileden aryı olduğum için çoook uzun bir yalnız yaşama deneyimim var, isteyen çat kapı gelebilir, kim şeker atmaz kim rakıyı susuz içer kime vegan yemek yapmak lazım bilirim.
ama gelen giden yok :/
o kafası bozulanın gelmesi, beni evde bulması, eski-yeni dosta sahip çıkmak, dinlemek vb. durumları 25-27 yaşlarda filan oluyordu. sonraki yaşlarda öyle şeyler olmuyor - yani ben şu anda 34üm olmuyor.

Bu insan bulma konusunda haklisin da onun disindaki seyler basit seyler bence sahsen ben amarikan ruyasini yasiyorum o konuda. Bi tek eski model dev notorlu cok yakan bi arabam yok neyse ki de yok gerci.

kanunen eşine kalır diye biliyorum
bizcesini "siz olsanız ne yapardınız" diye soruyorsan , normalde aileyi gözetirim, evli olsam eşimin ailesinin durumu iyi değilse sırtımı dönemem. ama aile daha evladını yeni kaybetmiş,-üstelik genç herhalde 3 yıllık evli- yas tutarken mal kavgasına başladıysa. ohooo yani.
öyle durumda kimse kusura bakmasın kimseye mal filan bırakmam.
muhtemelen biraz zaman geçince yine yardım ederim orası ayrı.

Bunun sizcesi yok, miras hukukuna göre paylaşırlar malları.
Ortak çocuk yok galiba, bu durumda 1/2 eşe, 1/4'er pay anne babaya olacak şekilde paylaşıma gider.

Ortak hesaptaki paranın yarısı direkt kadına geçer, vefat edene ait kısım da yine 1/2 eş, 1/4 anne baba şeklinde dağılır. Ev için de geçerli bu oransal olarak kabaca söylemek gerekirse.

Evet ama yavaş yavaş değişiyorlar.
Arada almak istediklerimiz olunca alıyoruz.

Ooo öğrencilik değil ama evimde her telden eşya var. Mesela perdelerim ve halılarım resmen toplama. Eşimin öğrenciliğinden kalan kitaplık var. Biz evlenip bambaşka bir şehire yerleştik tayin olaylarından dolayı. Hesapta 1.5 sene kalacaktık ama 15 temmuz nedeniyle 3 sene oldu kaldık burda tayin çıkmadı. Eşya alırken çok sıkılmıştım yanımda eşim dışında fikir verecek kimse yoktu, yabancı bir şehir hiç arkadaş yok. Eşim de daralır zaten çok gezemez alışveriş yaparken. Primer mobilya takımlarını aldıktan sonra bana o kadar daral geldi ki, annemden köy evinin yedek perdelerini, fazla halılarını istedim. Kalıcı olacağımız bir şehire taşınınca değiştircem hepsini. İş görse bile perdeler ütü istiyor, sene olmuş 2017 ben hala perde ütülüyorum. Evi dekore etme hevesimi büyük şehire taşınacağımız zamana bıraktım. Bu şehirde kezban evi tarzı şeyler var, hiçbirşey alamıyorum.

ben kullanıyorum. ki ben öğrencilikten beri 4 kere taşındım ikisi yabancı ülkede :) şimdi de 5. evdeyim ama bir evden diğerine götürebildiklerimi kullanıyorum. taşımak mantıksız veya imkansızsa mecbur dağıtıyorum eşyaları...

eşyalarımı seviyorum. eşyalarımla aramda duygusal bağ gelişiyor (benim sevme kapasitem yüksek biraz) işe yarar eşyayı neden durup dururken yenileyeyim bilmiyorum ? zaten taşınırken mecbur bir kısmını dağıttığım ve sıkılacak kadar süre 1 evde kalmadığım için bana öyle geliyor da olabilir ama genel olarak israf gibi sanki.

Geçen babamın öğrencilikten kalma 2 koltuğunu attık. 80de üniversiteye gitmiş neredeyse 50 yıllık koltuklar. İlk maaşımla aldım ben onları ilk eşyalarım diyince annem kıyamamış yüzünü değiştirdik eskidikçe.

Öğrencilikten kalma çalışma masamı ve onun kütüphanesini kızım kullanıyor <3

Evimizdeki halılardan birini annem evlenirken çeyiz olarak getirmiş. Bunların her ikisi de yüzyıl geçse de değeri olan şeyler. Ama ben zaten genelde az ve öz alıp uzun süre kullananlardanım. Eskisi güzelse ve iş görüyorsa yenisini almam. Klasikçiyim.

Köy diyorlar. Yasanir yani.

bir köşede durup özeneyim.

o maaşı bana verseler koşarak giderim. şimdi de sahil kıyısında yaşıyorum ama burası maalesef köy...
datça en azından biraz daha sosyal hayatın olduğu, dışarı çıkıp bir bira içebileceğiniz, entellektuel etkinliklerin yapıldığı bir yer.

mobil edit: sahil kıyısı nedir? deniz kenarı diyeyim...

kışın sokakta insan dan fazla sokak köpeği vardır. alaskanın Türkiye şubesi nirvanaya çok rahat ulaşırsın. nüfus yaş ortalaması 75

Yaşanır. Merkezde 500-1000 tele arasına kiralık ev bulabilirsin. Marmarise oranla çok daha kısa bir sezonu vardır. Eylülden sonra pek kimse kalmaz. Ekimden sonra akşamları sokaklar bomboş olur. Ama hazirandan ekim sonuna kadar hiç zorlanmadan denize girilebilir. Denizi bence tüm ege ve akdenizin en güzel denizi.

Dışarda yıl boyunca yemek yiyebileceğin yerler mevcut ama orada yaşıyorsan evde kendin yapıp yesen çok daha makbul olur. Pazarından gayet ucuza ve muhteşem lezzetli sebze zerzavatı edinebilirsin. Onun dışında marina tarafında yıl boyu açık birşeyler içebileceğin mekanlar mevcut.

Kışın ısınma genelde elektrikli ısıtıcı ya da odun yakarak olur. Kömür yakmak yasak olduğu için odun sobası kurman gerek. Ama kışlar zaten çok hafif geçtiği için pek de sorun olmaz. 2 ayı soğuk olur, onun dışında pek üşümezsin.

Datça 60+ yaşındaki insanlar için tam bir cennet. Gençler için sıkıcı olabilir. Elbette bu ne beklediğinle alakalı. Yoksa 30'larında olup datçaya hatta merkeze değil köyüne yerleşenler de tanıyorum.

Yaşanır. Kiralar için de internetten evlere bi bakın bence.

Dolandırıcıya eft yaptığınız bi duyuruyu gördüm. Sanırım yaşınız da Datça nüfus ortalamasına yakın. Şimdiden hayırlı olsun.

detaylı cevaplar için teşekkürler.

*soyut park :)) dolandırılma işi biraz karışık. ama parayı geri aldım. öyle parayı çantayla ağacın dibine bırakacak kadar da yaşlı değilim. ayrıca niye herkes datçaya yaşlı bakım evi olarakk bakılıyor ..

datça değil ama akyakada yaşıyorum
aynı değil ama burası da marmaris/bodrum çizgisinden çok datçaya bir tık yakın o yüzden yazayım
bi kere 500-100 liraya burada ev yok datça ucuzmuş :) burada o fiyata ancak apart var 500 tek odalı 15 m2 1000e 1+1 bulunur ama yazın kiraya vermiyorlar. 2+1 bi ev için 1500 filan ödersiniz.ayrıca pazar da pahalı burada migrosta çilek 6 lirayken pazarda 10 liraydı. marketlere dışarıdan mal geliyor pazara gelmiyor. yerli de tok satıcı burada.

neden yaşlı bakım merkezi deniyor ? çünkü iş yok.

datçada yine bir nebze memur olunabilir belki astsubay kuzenim var orada, hemşire de eşi var. akyakada da üniversitenin hocaları filan var. ama işte bu mesleklerden değilseniz kolay kolay bu taraflara tayin olamazsınız. memur olma kısmı sıkıntılı yani. öğretmenlere filan zinhar tayin vermiyorlar. özelde de zor. akyakada 1 adet serbest muhasebeci 1 adet de diş hekimi var. fazlasına ihtiyaç da yok. özel okul kurs vs. yok. olan bodrumda marmariste. KPSS kursu dersane filan için muğla merkeze gidiyor çocuklar. aileler muğla merkezde ev tutuyor çocuklarına bu amaçlar için. buralarda böle bir düzen var.

öte yandan, buranın yerlisinin ne okumakta ne çalışmakta gözü var. çünkü tarlaları korkunç para etmiş/ediyor. bir de dukkan -dükkanı deyişinden buralı oluş anlaşılır) açıyor oturtuyor çocuğu oluyor bitiyor, turizmden kazanıyorlar ama işletmeler küçük. dışarıdan gelen adamın yapabileceği işler sınırlı. mesela yüzme hocaları, windsurf hocaları, bir de buralıların yapmak istemediği işleri yapanlar (mesela parekendede mağaza müdürleri çünkü neden kendi mağazasını açmak varken ele çalışsın?) çalışabilir.

sen ne yapıyorsun derseniz freelance çalışıyorum yoksa burada iş kesinlikle bulamam.
buralarda bol emekli var. eski nesil 45 yaşında emekli olabildiği için gelmiş yerleşmiş. o kışın kalan adamların çoğu emekli yani. şimdi emekli yaşı 65e çıkınca çok emekli olup gelebilen olmuyor aslında. 65 yaşında adamın sağlık sorunları oluyor datça çok uzak sağlık bakımından çok sıkıntılı bir yer -neredeyse ölüyordu bu yüzden bir abimiz oradan biliyorm.

bir de buralarda ilişkiler mevsimsel oluyor. (datça da böyle midir bilmiyorum) birileri ani bir karar alıyor geliyor 3-5 ay takılıyor. nirvanaya ulaşıyor zaar sonra çekip gidiyor. düzen kurmak bakımından böyle de bir handikap var komşuluk yok neredeyse :/

Datça'da yaşanır ama datça insanı yabancıya çok yabani bakıyor. Biraz gidip vakit gecirmeni tavsiye ederim. 10-15 gün git. Yaz değil Simdilerde git.

Bir iki küçük ekleme yapayım;

Yaşlı bakım merkezi demek yanlış olur aslında. Daha ziyade bir orta yaş üstü cenneti diyebiliriz. Zira Datça @niye ama'nın da belirttiği gibi aslında sağlık bakımından sıkıntılı bir yer. En yakın tam teşekküllü hastane Marmariste ve Marmaris Datça arası 2 saate yakın.

Emekli olanlar Datça'ya sakinliği ve mevsimi için yerleşiyor/yerleşmiş. Bir süre sonra da burada bir komünite oluşmuş. Eşi ölenler, emekli olup eşiyle gelenler, yalnız yaşayanlar vs buraya yerleşip birbirleriyle sosyalleştikçe komünite daha da büyümüş. Bu yüzden orta yaş üzeri insanlar için çok daha kolay sosyalleşilebilecek, yeni insanlarla tanışılabilecek bir yer Datça. ( Bir nevi Datça'da kızlar teklif ediyormuş durumu)

Yine belirtildiği gibi Datça'da iş bulma ve hatta iş kurma ihtimali çok düşük. Eğer böyle bir plan varsa şimdiden unutun derim. Tek yol freelance çalışmak, emekli olmak ya da parayla ilgili bir derdin olmaması. Diğer tüm seçeneklere neredeyse kapalı.

Bu arada Datça'nın dinamikleri Akyaka'dan epey bir farklı. Akyaka son 3 senede inanılmaz popüler olan ve kiraları bir anda 3'e 5'e katlanan bir yer. Ayrıca Akyaka evleri koruma altında olduğu ve diğer yerlerde olduğu gibi kafanıza göre ev dikemediğiniz için kısıtlı yerleşim alanı var. Dolayısıyla popülerleşince de kiralar uçtu. Hele bir de akyakayı popüler yapan ve pek parayla ilgili dertleri bulunmayan kite-surf tayfasınca mesken bellenince kaçınılmaz son olarak fiyatlar patladı. Datça'nın böyle bir popülerliği ve kitlesi olmadığı için fiyatlar daha uygun, yerleşim yerleri daha geniş.

Ben sayılabilirim kendi işimi kurdum. Başarılı değilim ama başarısız da değilim.
Ekşide büyükbaş hayvancılık yaptığını yazan biri vardı. Onun entrysi epeyce detaylı ve güzeldi.
Öncelikle hiç bilmediğiniz bir konuda başlamayın. En az bir yıl hiç gelir elde edemeyeceğinizi göze alın.
Moda'da yerim var ve o kadar çok açılıp kapanan dükkan gördüm ki. Hepsi üçüncü ayında taş çatlasın beşinci ayda battı.
Düzgün iş planları yoktu. Direk iyimserlik hakimdi. Üç ayda müşteri oturur dediler ama oturmadı.
En az bir yılda tanınıyorsun.
iyi bir iş planı lazım diğer türlü zor.
İyi örnekler de var tabi.
Tshirt canta vs tasarımı yapan bir arkadaşım var. Tekstil sektöründe çalışırken yandan yandan başlamış işine zamanla tam zamanlıya geçti.
İki tane dükkanı var. Giyimi yaşam tarzı değişti. Koleksion vs yapıyor. Müşterileri ile sürekli iyi bir ilişki kurmuş durumda.
Bir diğer örnekse el yapımı takılar yapan bir yer. Aile işletmesi üç kişi üretiyor ve iki tane de mağazada duran çalışanları var. 60bin civarında ciroları var. Onların sansı da iyi satış elemanları seçmiş olmaları. Satış elemanları ikna edici ürünü tanıyor ve seviyorlar. DüZgüm giyimliler, hafif tarzlar ama snop asla değiller. Yapılan ürünn özel olduğunu müşteriye de hissettiriyorlar.

Allah aşkına butik cafe kurmayın. Kaçıncı beyaz yakalı evin karşısındaki dükkana cafe açıp bir sene içinde batıyor. Günahtır.

Ben ve ortağım yaptık.

Aynı firmadan çıktık, aynı sektörde rakip olarak karşılarında yer aldık.

Başarı oranı olarak ta, bizi rakip olarak görmeleri bir gösterge. Kimseye Muhtaç olmadan geçen günleri de başarı olarak kaydediyorum.

İyi olanların ortak özelliği işlerine gerektiğinde yatırım yapabilmiş olmaları. Çünkü işi büyütmek istiyorsanız. Param yok yapamam deme lüksünüz yok.
Ben işten kazandığımı yine işe yatıyorum. Cidden çok az parayla geçiniyorum. Bazen yandan freelance başka alanda iş yapıyorum. Atölyeye gittiğim günler dışarda yemek yemiyorum yanıma alıyorum mesela.

Var. İstifa... Sonra arkadaşımla güzel bir yerde şık bir Tobacco Shop açtık :) Hatta millet şurada fotoğraf çekilebilir miyiz bile diyorlardı:) İlk başlarda zor oldu ama sonra beklediğimizden fazla iş yapmaya başlayınca 2. şubeyi yeni açılan bi alışveriş merkezine açtık. Aralarında mesafe olunca zorlanmaya başladık. Birini kapatıp, diğerini harcadığımızdan 2 katı fazla paraya devrettik, güzel bi kiraya verdik. Şimdi ne açabiliriz diye düşünüyoruz. 9 aydır düşünüyoruz gerçi bakalım nolacak :))

Başarı oranı bence hırsına ve hesabına kitabına bağlı. Ben iş yerlerinde çok hırlanıyordum. 3 kuruş para verip sömürdükleri kadar sömürüyorlardı. O sıra manav bile olsa açacaktım ama ileride devrederiz mantığı ile tekel açtık işte :) İyi para kazandım, güzel eğlendim gezdim. Ama hiç değilse ne olursa olsun kendi işin. Bu güzel oluyor..

Bizim gibi esnaf olacacaksanız. açacağınız yer önemli, bi kaç aylık kirayı şimdiden ayırın, ilk aylar zor olacak dayanın. Öyle bu kesin tutar, bu işte para var diyerek açılan çoğu yer 1 senesini tamamlamadan patlıyor.

Bir başka arkadaşım reklam ajansında çalışıyordu. Ben sabahları kalkamıyorum abi zor geliyor ya, senin gibi yaşamak istiyorum diyip kendi ajans gibi bir şeyini kurdu. 3-4 oldu geçen hafta içerken abi ilk ay zordu ama geçen ay maaşımdan fazlasını aldım, hiç değilse kimseyle uğraşmıyorum dedi. Ama kendisi yabancı forum, ne kadar tasarım sitesi, yaratıcılık sitesi varsa hepsinde aktif saldırıyor. Suudi birini bağlamış, kafeci mi ne. Ona tasarım yapmak için hafta sonu Suudi Arabistan'a gidiyor. Bildiğiniz, kafanızın yattığı şeyi yapınca başarı olur. Neden olmasın.

Istifa degil ama ogretmenlik okurken ticarete atildim.okulun ucuncu senesi 20 okul arkadasim personelimdi. Okul bitince ogretmenligi hic dusunmedim. Bir kac farkli is yaptiktan sonra 15 sene once bir arkadasin telkiniyle bijuteriye basladim. Iste pismek icin pazarda isportada satis yaptim.sonra yazlik yerlerde stand kiraladim en zevjli ve kazancli kismi o zaman basladi.gunduz denizde gece tezgahtaydim.100 gunluk sezonda haziran eylulde gunluk 500 temmuz agustosta gunluk 1500 2000 topluyordum ve benim gibi ehlikeyf adam icin mukemmeldi.10 sene kadar oyle devam.etti karimi hep yedim sermayemi korudum.o ara hayatimin hatasini yapip tekstile bulastim hem psikolojim bozuldu hem her seyimi kaybettim. Bir sene bosluktan sonra bijuteriye borclanarak tekrar girdim. Ise daha ciddi daha kurumsal yaklastim.sezonu daha uzun yazliklari sectim. Daha kaliteli daha pahali ama arkasinda durabilecegim mallar sattim. 12 ay kazanabilecegim sistemi kurdum.ardindan al satla toptan dagitmaya basladim ufak ufak.instagramda satis yapanlara vermeye basladim.gulsahintakitezgahi,sepsekers gibi deli kazanan musterilerim oldu.sonra da isin en zahmetli kismina soyundum.imalat.o kismin henuz basindayim daha yorucu ama ben mutluyum.

Amcamın oğlu var. Fabrikada bakım personeliydi. Kafası çalışan biriydi. Her gün işe gidip gelmek için 3 saatini harcamaktan bunalıp, oto sanayide kendi servisini açtı. En son bir tane Porsche'nin şanzımanını tamir ediyordu. Hatta bir kere bizim garaja da getirdi. İşi sayesinde bayağı çevre yapmış durumda. Zaten sadece Mercedes, BMW gibi kaliteli otomobillerle uğraştığı için angarya iş çok olmuyor ve gelen müşteriler zengin oluyor. Bu sayede sürekli müşteri akışı oluyor. Hatta bulunduğumuz ilde bu işi yapan tek yer olması nedeniyle bayağı avantajlı konumda. Bence girişimcilikteki en önemli etken, girişimcinin içinde yatan hazineyi fark etmesidir. Bir insan ben bu hayatı hak etmiyorum, daha iyisini yapabilirim diyorsa o kişi doğru adımlar attığı takdirde ve gerekli kişilerden akıl ve tavsiye aldığı sürece o kişinin önü açık olur. Kendilerini aşmaya çalışmayan insanlara da maşallah demek kalıyor bu durumda.

Şu ekonomik ortamda çok riskli bir hareket. Şu üçünden birisi olursa, denenebilir:

* Hiç iş yapamasanız bile, sizi 6 ay-1 sene idare edecek paranız varsa.

* Sabit giderleri karşılayacak en az bir müşteriniz halihazırda varsa.

* İşi kapattığınız anda, çok kısa bir sürede eski işinize veya başka bir işe girebilecekseniz.


.

Şöyle başarı hikayeleri daha bir gaza getiriyor. Daha da bekliyorum yazmanızı :)

Ben de dahil cevremde boyle cok insan var. Ben maasli isi birakip takı ve cuzdan satarak basladim cuzdanda cok hata yapinca sadece takiyla devam ediyorum.bir arkadasim da sahaf acti eskisehirde.bir sene hep zarar etti ama simdi turkiyenin en iyilerinden biri. Baska bir arkadasim da kardesi icin kendi sermaye verip tayt satmaya basladilar sonra kendisi de istifa etti.iki sene tayttan sonra gumus isine girdiler bes seneden fazladir da gumusculer.

Ben yapim geregi zaten baskasinin isinde calisamam saniyorum.24 yasima kadar calistim tecrube icin.ama hep aklimdaydi is kurmak.24 umde kurdum 15 senedir de devam ediyor.kendimi ticaretin disinda bisey yaparken hayal edemiyorum.

Ticaret icin yaratilmis insanlar var bir de asla ticaret yapamayacak insanlar. Ticaret yapamayacak insanlardan olup da dogru ortaklik dogru projeye dahil olabilenler de var tabi

arkadaşım var
meslek lisesini bitirdiği günden beri aynı -teknik- işte satın almacıydı
20 yıla yakın çalıştı (16 yaşında başlayınca öyle oluor) kendi firmasını kurdu. aynı sektör. sadece maaşlı eleman olarak değil patron olarak çalışıyor. sadece ev-dükkan kredisine ayda 20bin lira ödediğine göre herhalde kazanıyor.

ben istifa ettim ama işyeri açmak değil freelance'a geçtim. bunun avantajı; tek sermayem beynim. 5 yılda 1 de bilgisyar gerekiyor :) başka masrafı yok.

Ben. Herkesin en saglam en guzel seymis gibi davrandigi benim icinse cok bogucu meslegimi ilk gunden sevmedim.ilk sene de biraktim.alti ay garsonluk yaptim cevremdekilerin gozbebekleri buyudu. Kafayi kirdigimi sandilar.cunku etiket her seyleriydi.o 6 aylik garsonlukta ticaretin garsonluk disinde her alanda ise yarayacak her seyini ogrendim.cunku ticaret sermayeden degil bakis acisindan cesaretten ve iletisimden gecer. Ilk ikisi bende zaten vardi. Garsonlukta da utangacligimi kirdim. 7nci ayda ilk isimi kurdum. 2 sene resmen para bastim.yaptigim isle ilgili yasalar degisti ve yatirimimi baska alana kaydirdim bir sene o iste ortalama para kazandim is iyiydi ama yorucuydu sıkıldım. Ucuncu ve kalici meslegimi o ara kesfettim.600 lira ile basladim ilk gun sermayemden fazla satis yaptim 720 lira.bu is olur aga dedim. O gun bugundur meslegim degismedi 10 yildir. Onemli olan asla sermaye degil. Start verip cabalamak.para her zaman afili islerde degil kucumsenen islerdedir. Bu bahsettigim 3 is de oyle islerdi. Son asil meslegimde hala pazarin yuzde 90 i bosta ama bu islere uyanan kimse yok.herkes kafayi ayni ise yaramaz islere takmis. Yok cigkofteci yok donerci yok startup yapip voleyi vurmak yok butik acmak yok cafe acmak yok aliexpresten mal getirip satmak. Cogunun bunlari bile yapacak cesareti yok da bunlari yapanin da aklindan suphe ederim.

bildiğin işi yaparsan olur. cesur ol. yolun açık olsun.

Ben hikayemi yazdım ama tekrardan bi a summer day artı 1 demeye geldim :)

Ama butik konusuna katılmıyorum. Bizim cadde üzerinde 3 tane var deli gibi iş yapıyorlar. Şahsen benim Tobacco'dan sonra kafama yatan ikinci iş.. Kiraya verdiğim adam büyük ihtimalle nisan-mayıs gibi çıkacakmış. Hemen oraya şık, şöyle cool bir butik patlatacağım :)

Bizim iş yerinden ayrılıp, kendi işini yapan kişiler tanıdım. Hepsine eski patronları ayrılırken "sen yapamazsın, beceremezsin, öyle kolay değil bu işler" derdi. Hepsi gayet güzel kendi işlerini yaptı. Evini, arabasını aldı, dükkan alıp kiraya veren var. Koşturursan her şey olur. İnsanın kendi işi olunca daha çok emek harcaması gerekiyor yalnız.

@eazy is yapiyorlar da nerden ne alip satiyorlar biliyor musunuz? Cool butik tabelayla falan olmuyor.tekstille ugrasip psikolojisi yerinde olan bir kisi var mi hic arastirdiniz mi? Elli kiyafet deneyip hicbirini almayan kadinlarla ugrasmak ve hepsini tek tek katlamak da cool mu:) cafe restoran acip gece gunduz bayramda bile calismak isteyenlerri bir de dakka basi trend degisen deli gibi rekabet olan ve bedenlerin dortte biri elde kalinca zararina satilan butik islerini cazip bulanlari asla anlamicam. Uzaktan davulun sesine degil tokmagin altinda anasi aglayana da bakin arada bir.cicek kozmetik bijuteri saat hediyelik gibi kolay olumsuz hep karli isler varken bunlara donup bakilir mi.

a summer day;

''Tekstille ugrasip psikolojisi yerinde olan bir kisi var mi hic arastirdiniz mi?''

- Annem var, manyak evet :)

''is yapiyorlar da nerden ne alip satiyorlar biliyor musunuz?''
- Evet biliyorum :)

Vazgeçtim. Hediyelik eşyacı açıyorum :))

:)))) @eazy mutlu olmak istiyorsan dogru karar.her sey para degil.

Kanvas tablo isindeyim pazari kucuk ama zevkli is.yalniz bu bijuteri isi gercekten tatli is.zahmeti riski yok 1 e alip bese satiyorlar yukte hafif pahada agir. Nerden nasil baslanir bilsem ikinci is olarak ben de direk atlarim.

Baska basari hikayeleri ekleyen olsa da biz de feyizlensek.

isott ekleyecekti ama vazgeçti sanırım.

seyler.eksisozluk.com

Bu basliktan dolayi sayisiz soru ve msj aliyoruz ama uzun uzun cevap yazdigimiz insanlar bir tesekkur mesaji bile atmiyor cevap olarak.bu cok heves kirici.

buradaki gibi, uzun uzun, ince cevaplar yazilinca cok hisleniyorum...

fakat, alla'im burayi buyuk yazacagim: BASARI HIKAYELERI OKUMAK COK YANILTICI OLABILIR.

ben sorudaki isi aynen basardim; hala ilgili borclari oduyorum.

cunku is planimda aciklar vardi, pazara dair bilgim kitabiydi, insanlar hakkinda iyimserdim, para dusunmek huyum degildi, ve saire...

cok ogreticiydi de... cok mu lazimdi? bilmem... millet sana basarilarini anlatir. o oyle yapmis, bu boyle kazaniyormus, bilmem ne... kimse sana icmeden uyuyamadigini, aylardir kiyafetleriyle sizdigini, gunde kac agri kesici aldigini bilmedigini, bilmem nereden bekledigi paranin da gelmedigini, kirayi odemek icin nenesinden kalan bilezigi sattigini anlatmaz.

aman, diyorum.

Yok mu yahu daha yaratici seyler.

Hicbir sey dusunmem.
Hatta askerligi muthis bir seymis gibi tanimlayan biriyle olursam ikinci ucuncu kez dusunurum yani.

aşılabilecek bir sorun olarak görürüm. gider yapar, beklerim. ya da bedelli bekleriz ya da bir şekilde çözülür; tek derdimiz bu olsun...

benimki bedelli yaptı. eğer bedelli şansı olup da askere gitseydi o zaman evlenmezdim. askere gitmek isteyen adamla evlenilir mi ya.

Bizde verildi ablam evlendi. Ben çok takmam ama askere gidip gelmesi 1 yıl sürecekse çok aşık değilsem bekleyeceğimi sanmıyorum.

Ben de dahil ailede kimse böyle şeylere takılmaz.

Ben vicdani redçi olduğum için zaten gitmemiş olması tercihim. Eşim okulu uzatmış yıllarca askerlik yapmamak için sonra bedelli yapmış. Kendi çalışıp biriktirdiği parayla.

He evlenirken babam bana sormuştu, ben de yapmış Malatya'da diye geçiştirmiştim, bedelli olduğunu söylemedim. :)

Açıkçası, benim sormak aklıma bile gelmezdi herhalde askerliğini yaptı mı diye.
Ben umursamazdım, ailemden kimsenin de umrunda olmazdı.

Eve bir parkur kurun kontrol edin.
Selamlama nizami mi, atışlar nizami mi vs. Bir de evlenmeden sınıfını belirleyin, önemli bunlar.

Artık olmadı disko.

bedelli yaptıysa ooo zengin demek ki, iyiymiş derim.
muafsa inşallah önemli bi sağlık problemi yoktur derim.
eğer mantıklı bi sebeple yl vs tecilli ise np. ama nasıl olsa yapmak zorunda kalacağını bile bile 30a kadar erteliyosa ve aynı şekilde kaçaksa boş beleş adam mı acaba derim.

Benim icin onemli olan askerligin bedelli, muaf bir sekilde aradan cikmis olmasi. Bedelli olsa guzel olur mesela. Giderse de beklenir yani büyük bir sorun degil bu. Askere gitmek isterse olmaz gibi bir karşi çıkmaya da anlam veremedim. Ailem de askerlikle bir sekilde iliskisi kesilmisse bir sey demez. Yeter ki evlendikten sonra benim uzun süre asker bekleme durumum olmasin. Onun disinda sorun edilecek bir mevzu degil.

Ay sevinirim, aferin ona derim.

Mümkünse bedelliyi beklemesini şiddetle tavsiye ederdim. İster gider ister gitmez isterse kaçar isterse tecil ettirir kendi nasıl isterse öyle yapar. Ailem de müdahale etmez, yorum dahi yapılmaz.

mümkünse bedelli yapsın
erkek kardeşim var, bedelli çıksa diye dua ediyoruz. aile için de sorun değil yani.
ama sorun olacak da olsa bedelli yapmış adama x şehirde yapmış diye atmazdım, hiç mi askerlik hatırası diye bir şey duymadınız? mutlak çıkar o yalan ortaya. bizde 40 sene anlatırlar askerlik anılarını.

kaçaksa sıkıntı, 34 yaşındayım. adam da bu yaşlarda olur diyelim, bu yaşa gelip bu kadar önemli bir mevzuyu halledemediyse, şüphelerim olur kendisi hakkında. askerlik bi ara başlanıp bırakılmış, tezi yazılamamış bir master, heves edilip 2-3 kur gidilmiş bırakılmış dil kursu filan değil. bu ülkede adım atacak olsan sıkıntı. yurtdışında yaşıyorsa da dövizle yapabilir :)

muafsa neden muaf bakmak lazım.tecilliyse akademik takılıyoruz demek, sorun olmaz herhalde dönüp dolaşıp akademiyi buluyorum zaten :/

Saçmalık.

hayır ama yıkamak gerekli diye düşünüyorum.

evet

hayır

iç çamaşırı yıkarım. diğerlerinde ütü gerekiyorsa yıkarım. yoksa bir kere giyip yıkarım.

Kısa programla yıkıyorum, 15 dakikalık.

genelde evet.

Yıkanınca yeni almış olma hissi gidiyor diye yıkamıyorum. ama yıkasam iyi farkındaym

hayır

Pek üzerinde durmadım ama çorapların yıkanması tavsiye ediliyor. Kimyasal boya parçacıkları nedeniyle.

Mutlaka yikamak gerek. Magazada sizden önce birsürü insan deniyor, ayrica kiyafetler raflara vs. dizilmeden önce de yere vs. konuyor bazen.

eskiden yıkamazdım ama artık yıkamadan asla giyemiyorum

ambalajlı olarak aldıysam yıkamadığım oluyor. ya da montları filan. tenime değmiyor diye giyip öyle yıkayabiliyorum.
ama genelde yıkarım.
pazardan veya pazarvari mağazalardan alındıysa 2. kez prova bile etmem hemen yıkarım :P

kesinlikle yıkıyorum

iç çamaşırı, çorap , çarşaf, havlu falan yıkanır ya. Diğerlerini yıkamam

Çok acil değilse evet.

evet,mutlaka yıkarım giymeden önce

İç çamaşırlarını yıkarım, normal kıyafetleri yıkamam.

Hayır

Teşhirdeki kıyafetleri almıyorum, depodan giyilmemiş getirtiyorum.
Yine de yıkansa iyi olur tabii ama genelde bir kez giyip öyle yıkıyorum.

Her seferinde ulan keske yikasaydim deyip yikamadan giyerim.

kapalı poşetliyse hayır. aksi evet.

evet, hatta mağazada denerken bile huylanıyorum ne kadar pistir diye

ben de bunun pantolon versiyonunu sormuştum eskiden: www.eksiduyuru.com

e herhalde. giymeden önce yıkanır her şey.

evet, millet deniyor benden önce asla giyemem o şekilde. sadece çorabı yıkasam mı yıkamasam mı diye düşünüp sonra yere falan düşmüştür belki deyip onu da yıkıyorum:)

Bu Allah'a inandıklarını söyleyen insanların bu kadar yalan söyleyebilme mahirliğinin olması Allah'larının adaleti öbür dünyaya bırakmış olması;

yoksa bu dünyada da yalancıyı *pseler böyle çıkıp aval aval konuşamazlar.


Ellerinden gelse köle ticaretini yasallaştırır bu adamlar(-ki yarı yasal bir durum söz konusu; suriyeli garibanlara temizlik işlerini günlük 20 liradan yaptırıyorlar, inşaatta suriyeliler 50-70 lira arasına çalışıyor)

Yalan. Bedavaya çalışacak adam bulamıyor şerefsizler.

bulamasın şerefsizler. 3 kuruşa çalıştırıyorlar odom bolomoyoroz. keşke kimse çalışmasa bunların iş yerlerinde.

fabrikatör tanıdığım yok ama OSTİM için konuşursak doğru
en çalıştırabildikleri kişiler meslek liseli stajerler onlara da karne harçlığı, yol parası (normalde vermek zorunda değil)bayram harçlığı, ekstra bi dolu para veriyorlar çocuklar gelsin diye.
ya da başka bir örnek : (iç anadolu için) bizim köylerde beden işçisi kalmadı. başka köylerden adam/kadın toplanıyor. insanları evlerinden alıyorsun, kapıya bırakıyorsun 9-5 çalışıyorlar, yemek veriyorsun vs. hayvan çiftliklerinde çalışanların neredeyse tamamı yabancı uyruklu afgan özbek vs.
elbette işsiz çok ama insanlar masabaşı, üstü başı kirlenmeyecek, önünde bilgisayar olacak, telefonla konuşacak şekilde iş istiyor.
hatta AVMler popüler olduğunda varoş kesimin çocukları için sanayide çalışacağıma AVMde tezgahtar olurum kafası vardı, şimdi ondan bile yıldılar çok uzun ayakta kalıyoruz diyorlar (bunu diyen bi de evlendi bi de çocuk yaptı bu sürede) bilmiyorum şimdi ne iş yapacak merak ediyorum.

valla suriyeli çalıştırıyorlar diyenler bana çalışan suriyeli gösterse de ben de dünya gözüyle görsem
çalışmayı bilen, iş becerebilen, elinden iş gelen suriyeli ben daha göremedim.
adamlar hele kadınlar ömürlerinde çalışmamışlar. ne kürek tutabileni var ne temizlikten anlayanı -ruhları pis.
ve iş yapan kadına kulaklarımda duyduğum şu lafları ediyorlar "siz salaksınız hem okuyorsunuz hem ev işi yapıyorsunuz/çocuk büyütüyorsunuz. biz bunların hiç birini yapmayız. sadece çocuk doğururuz"

500 kişilik fabrikada çalışıyorum durum şu:

Çoğu fabrika ilk önce meslek lisesi mezunu arıyor ama meslek lisesi mezunu adam da asgari ücrete günde 9 saat ağır iş yapmak istemiyor. Geriye ilkokul düz lise mezunları kalıyor bunların arasından da kalifiyeli eleman bulmak çok zor.

Bulamama işi yalan bizim iş yeri mavi yakaya dışarıdan bi tık üstü para veriyor millet çalışmak için can atıyo.

Vasıflı bulamazlar tahmin ediyorum da düz işçi bulamıyoruz diyorlar. Ya ekonomi çok iyi işsizlik yok mesajı vermeye çalışıyorlar ya da asgari ücrete 6 gün 12 saat çalışacak adam arıyorlar. Yoksa vasıfsız işçi çok kolay bulunur bence

İnsan sömürenleri saymazsak doğruluk payı var. Bu yaz kurumsal bir şirkette staj yaptım. Mühendis adayıyım. Benim fabrikada staja başladığım gün 15 kişi işe alındı. Bir ayda bu adamların yarısı işi bırakmış. Bu şirketin servis hizmeti var, gayet kaliteli bir yemek hizmeti var, iş sağlığı ve güvenliği kurallarına tamamen uyuluyor, mesai ücretleri bile fazla ama adamların beklentileri çok yüksek. Birçoğu genç ve 3 bin lira ile işe başlayacağını düşünüyor. Gerçek hayatla yüzleşince hemen işi bırakıyorlar. Patronları sevmem ama işe özen gösteren adam bulmak gerçekten zor. Herkes kolay yoldan zengin olma peşinde.

Beden işi yaptıracak genç bulmak gerçekten zor. Suriyeliler de gerçekten çalışmıyor. Çalıştırabilen bir yer gördüm orada da adam çalıştıracak işçi bulamadığından Suriyelileri çalıştırıyordu ama adamlar çalışsın diye baya nazlarını çekiyordu.

arkadaşlar tabi ki fabrika çalışacak adam bulamaz.

fabrikada çalışıp daha sonra bize işe giren 2 abla var.
orada insan değil, hayvan muamelesi bile göremiyorsunuz.

kadının bahsettiği bazı şeyler; girişte telefonları toplatıyorlarmış, acil durumlar için şefe telefon açılıyormuş dışarıdan (kadınla konuşabilmek için) daha sonra onu da kaldırmışlar.

üretim esnasında sağa sola bakman kesinlikle yasak. zaten at gözlüğü gibi sağı solu kapalı alanlarda çalışıyorlar başka yere bakamamaları için.

dirseklerin masaya değmesi yasak. dirsek havadayken daha iyi çalışılıyormuş.

köle bile değil bu.

@diss yahu üniversite mezunu adam da min 3-4 bin ile işe başlamazsa diğerleri ne kazansın? şirket her yıl ne kadar kar yapıyor mühendise bile 3 kuruş vermiyor. 3-5 bin lira kimseyi zengin yapmaz. ama lisans mezunları bile zor kazanıyor. mühendis yeterlidir, yetersiz bu başka bir konu. yetersiz buluyorsa almasın. ama 3 bin lira da bir lisans mezunu için az.

@black mamba, işe alınanlar mühendis değildi ki. İşçiydi. Birçoğu meslek lisesi mezunu bile değildi. 3 bin lirayı o açıdan örnek verdim.

@thuck gerçekten oha. bu şerefsizler batsın işte. hangi fabrika?

Allah'ım sanırım hayatlarında iş aramamış adamlar yine gelip ahkam kesmişler sayende.

işçi bulamıyorlarmış buldukları çalışmıyormuş, yan köyden alıyorlarmış(çıkarma işlemi gibi, komşudan gidip bi' 10'luk alıp geliyoruz), kapısına bırakıyorlarmış. V.s analiz edeceği veri grubunun seçilmesinden bi' haber.

Size hemen deneyebileceğiniz kabaca bi' örneklendirme yapayım; aklınız açılsın
Kariyer.net yenibiris v.s gibi sitelerden vasfınıza göre ya da yetiştirilmek üzere vasıfsız eleman ilanlarına çakma bi' Cv ile başvuru gerçekleştirin ve aynı anda yine çakma bi' facebook hesabı açın ve rastgele tinder'da milleti beğenin; tinderdan daha fazla dönüş alırsınız. Hani şu başlığında milletin ağladığı tinder varya ondan.

millet dalgasını geçmeye başlamış artık kariyer.net'ten 130 ilana başvurdum 2 kişi aradı; birisi de yanlışlıkla aramış diye.


Daha dün bi' sohbete şahitlik ettim; adamın karşısındakine şikayeti normalde 8-17 anlaştığı mesaisinin(temizlik görevlisi bu) akşam 20:00'dan önce bitmemesi.

Bu adamların aradığı ya da bulamadığı işçi yok; bu adamlar düzenli kölemen insanlar arıyorlar -ki normalde onu da buluyorlar sadece düzenli olmuyor kölemen arkadaşlarım sürekli iş değiştirmeye çalışıyor firmalar arasında-

yine dün az önce anlattığım ortamda bi' mimar arkadaşımız gösterdi; hatta iş ilanını bulabilirsem buraya da atayım 1,5 yıl söz vermek kaydıyla mimar arıyorlar yol v.s ücreti yok; ödenecek ücret kısmında 1500 türk lirası yazıyor. Bu ilanı gösteren arkadaşımız, istanbuldaki patronunu dava etmiş, 9 ay çalıştığı iş yerinde 4 aya yakın maaşını ödememişler(1850 lira alıyor) patronu mahkemede bu kişiyi tanırım ancak aramızda herhangi bir alacak verecek ilişkisi hiç olmadı demiş; çocuk maillerin ve arama-aranma kayıtlarının incelenmesi için talepte bulunmuş.

Piyasada iş yok, vasıflı vasıfsız hiçkimseye iş yok patronlar hala işçi bulamıyoruz diyorlar. Bunun 2 sebebi olabilir, ilk mesajda da anlattığım gibi; ya şovmendir, kamera görünce coşuyordur ve yalanlarla kendi hayatını renklendiriyordur. ya da birilerine yaranma çabası içinde yalan söylüyordur.

Sizce bulabiliyor mu bulamıyor mu olayına hiç gerek yok; açın hemen bi' tane online cv ya da bakın iş ilanlarına ve başvuru sayısına oradan deneysel sonuçlara ulaşın. Yahut varsa akşam 6 dan sonra 1 saatiniz; arayın bu otobüs duraklarına v.s asılan ilanları da 6'dan sonra bi' 10 dakika görüşmeye gidin, davet edilirseniz.

Zara grubundaki bi' mağaza yöneticiliği personeli ilanına sanırım 7000'e yakın başvuru vardı;
Yine hatırımda kaldığı kadarıyla benim de vakti zamanında birlikte çalıştığım bir grubun call center ilanına 6000'den fazla başvuru vardı -ki ilan çok yeni.

Duzce'de bilinmiş markaların fasonunu ureten firma vardı tekstil uzerine eleman sıkıntısından tasıdı fabrikayı istanbula karadeniz de fındık bahce vs işlerinde çalışacak sezonluk işci bulunmuyor gunluk fındık toplama ucreti 100 tl odedik sabah 8 aksam 530 yemek bize aitti

Dogrudur. Calisma sartlarindan bagimsiz.

kardeş meyve sebze halleri hamalı, tarla sahipleri rençberi, mevsimlik işçiyi, hatta inşaatçılar formen hariç düz işçiyi, hatta balıkçılar miçoyu (sahil kasabasında yaşıyorum), buradaki işletmeler bulaşıkçıyı vs. kariyerden aldıkları gün dediğini yapacaz. söz.

mimarı, mağaza yöneticisi filan da vasıfsız işçi başlığında tartışarak sen gerçekten çok hedefe yönelik bir istatistiksel yöntem izledin. örneklemin bi harika. tebrik ederim.

öncelikle babamla ya da annemle bağlantılı bir hukukumuz olduğunu düşünmüyorum. Ama varsa da canımız sağolsun.

Bunun dışında vasıflı vasıfsız tanımını ben yapmıyorum, ilanların ilgili yerlerinde firma yetkilileri yapıyor. Zaten üstüme vazife olmayan şeylerde tanımlamaları genelde ben yapmam, açarım teknik kitabını oradan bakar öğrenirim.

İddiana dair 2. mesele de, okuma yaparken sistemli değil de taraflı okuma yaptığından kaynaklanıyor, yani işçi , bulaşıkçı, hamal, benzinlikte çalışacak ön eleman,bilmemne çaycısı v.s gibi internet üzerinde ilanı bulunmadığını zannettiğin(bu kısmı da önceden görüp küçük bi' detay iliştirmişim Allah'tan) ilanları da ''otobüs duraklarında asılı ilanlar'' örneklemiyle piyasaya sürmüşüm.

İşin özü ikili diyalog değil esasında, çok basit bir test edebilme yöntemi olarak verdiğim detay bir yaklaşımdı. Ve uygulunabilirliği çok kolay. bunun dışında miço'yu bırak gemide çalışacak vasıfsız elemanın bile(alınırsın diye tekrardan belirteyim vasıfsız kısmı benim eklemem değil, ilan detaylarında yazdığı için) birçok(benim saymaya üşendiğim kadar) ilanı mevcut.

Yine bi' önlem olarak; şunu belirteyim bu ilanların çokluğu aklınızı bulandırmasın lütfen. Çok ilan olması çok personele ihtiyaç olduğunu göstermiyor. Yine yukarıda anlattığım üzere ilanlara geri dönüşler zaten neredeyse yaşanmıyor, hatta yine bu iş sitelerinde bu çok sık karşılaşıldığı için ''ilanı şikayet et'' portalı altında, ilan gerçek değil gibi bir şikayet sebebi de bulunuyor.
Keza halkın genelinde(bkz: genel) hiç görmediği bir yaradana inanıp, gördüğü işsizliğe inanmamak da çok şaşılacak bir mevzu da değil esasında.

Ama, bunun inançtan çıkıp savunulan kısmı analitik mantığa aykırı.

Yani, sen ''hayır ülkede işsizlik yok fabrikalar çalışacak adam bulamıyor'' u destekleyen tek fikrin '' insanımız iş beğenmiyor'' seviyesinde ısrar ettiğinde, aslında görmemek/bilmemek(cehalet)den ziyade bilinçli ya da refleksi bir şekilde konuyu saptırdığını ve yanlışta ısrar ettiğini düşünmekteyim.

Yani bu o kadar da düşünsel birşey değil, devletin bu alanda görevli kurumları var açıp oradan bile bakılabilir; hakikaten fabrikalar çalışacak işçi bulamıyor ülke de işsizlik yok(?) ya da yine tek tutar dalınız olan; milletin çalışmaya ihtiyacı/gönlü yok güllük gülüstanlık(en azından insanlar çalışmadıklarında da içinde bulundukları duruma razı?) mı memlekette yoksa işler tam tersi(-ki özellikle şu dönemde) mi görülebilir.

bir de insanların tercih etme mekanizmasını da göz önüne almak gerekiyor; yani arz-talep olayına biraz daha yakınlaşmak.

Uyarılar üzerine edit: bazı ''kavramları'' yanlış kullanmış ve -de -da'ları kuralın uygun ayıramamışım. Bu yüzden yazıyı anlamadığını iddia edecek arkadaşlarımız varsa ve illa anlamak için ısrar da ederlerse 2.3. hatta ve hatta 4. kez okumalarını tavsiye etmekten başka bi' çarem yok; aklım ve dilim en fazla bu kadar çalışıyor, ne yapalım. bir de şunu ekleyeyim; yazarken dinledim; youtu.be

benim gördüğüm kadarıyla doğru. ofis ortamı avm gibi yerlerde çalışmak istiyor insanlar, atöyleler çırak, vasıfsız işçi bulamıyor.

Ben 1250 kişinin çalıştığı bir fabrikanın işlerini yapıyorum. Burada sabah 8 akşam 5, yemekler düzgün, sosyal imkanlar iyi. isteyene kaynak eğitimi veriliyor, bayramda falan paketi hazır, servisi var. Ama kaynak yapacak adam bulamıyorlar.

gelen bütün tedarikçiler aynı konudan şikayetçi; masa başı işlerde binlerce başvuru alıyorlar, ama tezgahta çalışmaya kimse yanaşmıyor.

neden anlamıyorum, ama düşününce işim masabaşı olduğundan anlamıyor olabilirim.

istanbul'da 250 kişilik bir fabrikada çalışıyorum.

verilen ücretler asgari ücretin biraz daha üzerinde. buralarda aşağı yukarı vasıfsız(vasıfsız da değil aslında talaşlı imalatçı ise işten az çok anlaması gerekiyor mesela) her işçi bu paraları alabiliyor. dolayıyla işe giren eleman işten çok rahat ayrılabiliyor. girip 2 gün çalışıp canı isterse 1 gün içerisnde baska yere yine aynı fiyata başlayabildiği için sirkülasyon fazla. işe başlayacağım diyor gelmiyor, yapacağı işi işe girdikten sonra beğenmiyor ayrılıyor vs. bunun kriz ortamı ile ilgisi yok bence genel olarak fabrikalarda operatör olarak çalışacak insan bulmak veya çalışan elemanı uzun süre tutabilmek çok zor.

şöyle anlatayım sağlam bir kalıp ustası müthiş paralar kazanabilir.

zamanında vasıflı halimle teknik eleman olarak gittim, vasıfsız pozisyona başvurdum, almadılar, birden fazla fabrikaya gitmiştim. yoldan geçerken de uğramadım, görüşmeye çağırdılar falan. kafası çalışmayan ama verilen komutu eksiksiz yapacak köle arıyorlar hep. verdikleri paraya bişey demiyorum zaten hiç.

Evet bulamıyorlar. Vasıfsız işçi çok, işsiz de çok ama iş beğenen yok aralarında. Çok büyük çoğunluğunun beklentileri mantık sınırlarının dışında olduğu için işverenler için büyük sıkıntı bu konu. Maaşları günü gününe ödeyen, çalışanlarının primlerini eksiksiz yatıran, arada çay ve sigara molalarına izin veren, acil bir durum veya hastalık olduğunda anlayış gösteren, resmi günlerde ve hafta sonları çalıştırmayan, gerekli bütün çalışma ve iş güvenliği koşullarını sağlamış, en kaliteli yemek ve servis hizmetini sunan fabrikaları bile beğenmeyen sayısız işçi gördüğüm için artık bu duruma şaşırmıyorum.

Öff o ilk linkteki desen ne biçim göz kamaştırıyor.
Cevap: Koçtaş.

x ambalaj filan yazan mahalle arası dükkanlarda, muhtemelen bi milyoncu tarzı yerlerde de vardır.

Tek kişilik tuvalet sanırım, o yüzden farketmiyor. Derdin cok güzelmiş ayrıca

Zaten birgun bu tuvalet ayrimlarinin cok gereksiz oldugunu anlayacagiz. Avrupa'nin tamamini bilmiyorum ama ABD'de ozellikle California'da cok az yerde kadin-erkek tuvaletleri ayri ve kimse kimseye rahatsizlik vermiyor. Engelli tuvaletlerde cinsiyet farkinin olmamasi da aslinda bu tuvalet sacmaliginin gereksiz oldugunu gosteriyor.

1960'li yillara kadar ABD'de beyazlar ve siyahlar ayni tuvalate girerse taciz olaylarinin olacagi dusunulmus ve cahil halk da buna inanip durumu savunmus. Birgun kadin erkek tuvaletlerinin de ayri olmasi bize ayni sekilde sacma gelecek.

Ustelik bir ulkede kadinlar ve erkekler ne kadar rahatsa taciz, tecavuz olaylari o kadar dusuk oluyor:

themuslimissue.files.wordpress.com

1.bp.blogspot.com

şaka mısınız?

engelli tuvaletleri herhangi bir cinsiyet sebebiyle değil. engelli insanların daha kolay kullanabilmesi -tutma yerleri olması vb. ve sıra beklememesi için oluşturulmuştur.

bunun tecavüzle falan ne alakası var lan.

Cinsiyet ayrımının yapılmamasının sebebi tuvalet ve lavaboların bulunduğu ortamın başkalarıyla paylaşılmaması olabilir. Okulumda bir binada tüm tuvaletler evdeki gibi oda oda ayrıldığı için yine kadın ve erkek ayrımı yoktu mesela.

engelli tuvaletleri geniş, sandalye dönebiliyor ve tutacak yerleri filan var. ne kadın ne erkek tuvaletleri bu fiziksel donanımlara sahip değil. olay donanım. engelliyse zaten ayakta pisuvar kullanamaz -düşüncesiyle.

burası müslüman bir ülke, kadınlar tesettürlü, siz unisex tuvaletten bahsediyorsunuz. evet tabi. 3280 yılında filan belki. konya yozgat çankırı arasındaki bölgeye göktaşı düşerse.

frankfurtta unisex bir tuvaletteydim, kullanan 3 erkekten 2 tanesi la böle tuvalet mi olur ben ....yaparım diyordu. bilin bakalım hangi dili kullanıyordu bu abiler?

engelli tuvaletine birden daha fazla kişi girmediğini arkadaşlar yazmışlar zaten. ayrıca engellilere yönelik özel bi' konferans vs söz konusu değilse ihtimal olarak birden fazla kişinin aynı anda kullanma ihtiyacı olma ihtimali çok düşük.

ebeveyn hareketi normaldir. dünya kadar maaş alsan ve hesap bilgilerin küsüratına kadar bilinse yine de yapılır bu yani. afiyet olsun :)

"Ama üslup da biraz garip değil mi yani et ve erzak alıp eve göndermeler falan?"
Hayır değil. ana babalar yapar öyle şeyler.
uzun uzun yazamıcam şuan ama kızman da yersiz, hatta saçma.

Aslında garip, ama adamın niyetinin kötü olduğunu düşünmüyorum. Bence bir defalık git, sonrasında kırmadan, incitmeden ben alıyorum zaten, hallediyoruz bir şekilde diye ikna et. Kızılacak kadar ciddi bir durum değil, konuşularak halledilebilir bence.

aa ben seni erkek sanıyordum, şaşırdım. bence adamın niyeti kötü değil. ben olsam sevinirdim. muhtemelen "markete gitmeye üşeniyorlar, alayım da yesin yavrucaklar" diye düşünmüştür. ben garipsemedim.

edit: bir de başlığa "bir başkasının evinize erzak göndermesi" yazmışsın ama burada söz konusu erkek arkadaşın babası. bir başkası değil yani. yabancı biri gönderse kabul etmezdim tabii ki durumum varsa.

Böyle bir müstakbel 2. babaya sahip olduğun için sevineceğin yerde bunları düşünebilmen asıl garip olan. Afiyet olsun :)

Babaların çocuklarına et yedirme uğraşı oluyor hep bendede aynı mevzu var babam bana otobüsle kebap yollamak bile istiyor 3 saatlik yol biraz garip olur babalar

Garip olanın senin akşam yemeğinde tost ve kahvaltı yapıyoruz demen. Birlikte yaşıyorsunuz ve hala akşam yemeği için tost ve kahvaltı. Yazık o babaya.

kızman yersiz.

e sen tost yapıyoruz dersen baba da et yollayım yesin garipler der tabi
ne güzel adam sizi düşünüyor daha ne istiyorsun?
"istesem ben alamaz mıyım" nedir? demek istemiyorsun ki almıyorsun. ama beceriksizsin ama düşüncesizsin ama sağlıklı yemek filan umrunda değil ama vaktin yok...bilemeyiz. adam da sana bak al yap dememiş. kendi el atmış. daha ne?
dayak istiyorsun.

Kızma bozma aranızı böyle basit şeylerden, gıcık da tutma adama.

yani ben diğerlerine katılmayacağım ama kızman versiz
lokum gibi aile bulmuşsun dır dır ediyorsun. dikkat et yakında kapının önüne koymasınlar seni. sonra bonfileler, antrikotlar, ciğerler, kavurmalar diye aplarsın :)

kesinlikle kızmanız yersiz.

@jimmy derdimi sikmeyin arkadaşlar, herkesin derdi "depresyondayım, mutsuzum, iş bulamıyorum, çok yalnızım" vs olsaydı topluca cinnetler geçirirdik. ben de biliyorum bu önemsiz bir şey ama bazen böyle şeyler de oluyor. samimiyetinize güvendim sordum sormasa mıydım.

evet kızmamın yersiz olduğunu hissetmiştim zaten ama bir de buraya danışayım dedim. cidden yersizmiş onu anladım. teşekkür ederim herkese. babasını da çok seviyorum zaten koca adama böyle şey için laf söyleyebilir miyim hiç. saygısızlık olur en başta. sadece bana garip geldi hepsi o.

@nickfurry merak ettim de nesi varmış kahvaltı etmenin ya da tost yemenin? akşamları başbaşa ya da arkadaşlarla vakit geçirmeyi seven bir çiftiz. zaten haftada bikaç akşam o spora gidiyor ben de yogaya. e yemek yapmaya kalksak 2 saat sürüyor, dışarıdan söylesek de çok pahalı ve yağlı. ikimiz de işyerimizde öğlenleri ev yemeği yiyoruz zaten. o yüzden akşamları yemek yemeyi tercih etmiyoruz.

benim mottom hep “yemek varsa yerim. yol varsa giderim. is varsa yaparim” oldugundan cok normal geldi bana.

"evde kedin aç" demek istemiş.

ağır saçmalamışsın, için kötü fesat bence sana yaranılmaz:)

Anne baba başkası değil, babalar yapar öyle şeyler+
Emrivaki yapmamış, önceden söylemiş. Sen şaka sandığın için istemediğini söylememişsin, olay bu yönde gelişmiş. Senin annen de yolluyormuş. adamın yaşadığı yerde çok güzel ve istesen gidip alamayacağı şeyler olmaması bu şekil yapmayı düşündürmüş de olabilir.
Hem evlatlar güzel şeyler yiyorlar der mutlu olur hem (öyle düşünmüşse) annenlerin yolluyor olması durumuna karşı kendini eksikli hissetmemiş olur.

@oscar ya yuh ne alaka. hangi noktada ağır saçmalamışım? "kızdım" dedim, böyle diyince herkes kavgalar koptu sandı galiba. o kızma kısmını da açayım madem. babasının bize erzak getireceğini öğrenince erkek arkadaşıma dedim ki "valla teşekkürler ama ne gerek vardı. biz istesek kendimiz alamıyor muyuz etimizi sütümüzü sanki"

kimse dememiş garip
kızman yersiz

ablama gideceğim zaman annem evden bazlama ve toz şeker gönderiyor bazen. ablam da geçen anneme yoğurt kabı göndermeye çalışıyodu benle beraber. bildiğin boş yoğurt kabı, anneme lazım oluyomuş. evlilik kafası, anne baba kafası başka. ayrıca yeri gelir çıkarır para da verir. babası sonuçta.

bi de tost yapana kadar hazır çorba yapmak daha pratik. o cevap bana da garip geldi.

babanın suçu yok. sen de fazla hassas davranmışsın.

ama sevgilin seni bu pozisyona sokmasa daha iyi olurdu.

seni göndermek yerine akşama babasından kendisi alsa daha hoş olurdu sanki.

onun haricinde bunda takılacak bir şey yok ki adamla samimiyetiniz de oldukça var gibi.

@elorelia belki ablan bazlamayı başka yerden alamıyorsa annen o yüzden gönderiyordur. benim annem de memleketten zeytinyağı ve peynir gönderiyor dediğim gibi. ama toz şeker değişikmiş mesela. ya ne bileyim bana garip geldi işte, neyse garip değilmiş demek.

hazır çorba mı, öğk. çok ama çok zararlı, içmeyin öyle katkılı şeyler çocum :/ normal çorba yapıyoruz aslında ama şimdi daha çorba havaları gelmedi tam. kışın yaparız.

allahaşkına kahvaltının nesi var ya. mis gibi yumurtalı peynirli. çok takıldım o kısma. dur bunu ayrı soru olarak sorayım :D

Valla kusura bakma ama zorlasan bu kadae kötü niyetli düşünemezdin.

Her aksam kahvalti ya da tost yapiyorsaniz ben de garipsedim.Her aksam kahvalti ya da tost yapmiyorsaniz, biraz yanlis lanse etmissiniz, sizde de hata var. Adam alamadiginizi dusunduyse hakli yani.

Bence gayet normal ya. Kendi annem, babam bile erzak yollamiyor, keske yollasalar. Kendi erzagimi kendim yapiyorum. Anca anneannem yolluyor arada. Nasil seviniyorum. Yani, yaranilmiyor +1 Kizmaniz cidden yersiz, yani bu erzak yollamanin neresi kotu olabilir ki? Hani sunda nasil bir artniyet olabilir?

Basliga cevap, hos karsilardim.

tam evlenilecek sevgili babası bence kızmayı bırak mutlu olmalısın. çok tatlı bir hareket.

@sadakatsiz @aquarium

babasına kötü bir şey demedim elbette. hakkında kötü de düşünmedim. okumadan etmeden cevap yazıyorsunuz. babasının tatlı bir adam olduğunu ve niyetinin kötü olmadığını da biliyorum bunu soruda da yazdım. "kızdım" dediğim nokta yukarıda bir cevapta da yazdığım gibi erkek arkadaşıma "ne gerek vardı, biz alamıyor muyduk" dememden ibaret. gün içinde de ara ara aklıma geldi, o yüzden sorayım dedim. şu soruyu sormasaydım hala bu konuyu garipsemekle garipsememek arasında gidip gelecektim ama artık eminim ki babasının davranışında bir gariplik yok.

peki itici ve kötü niyetli diyenler o kısımları biraz açabilirler mi? itici ya da kötü bir insan olduğumu düşünmüyorum çünkü, hatta tam aksi bir insanım bence. bu sorudan bu yorumların nasıl yapabildiğini merak ettim.

bi de baba dediğin adam sonuç olarak erkek, bir kadın kadar ince düşünceli olmasını beklememek lazım. biraz daha dobra olur gayet normaldir, alır eti verir elinize hadi alın yiyin sıpalar der o da onun sevgisini ve ilgisini gösterme şeklidir.

Anne baba yapiyor öyle seyler. Ben eve gittigimde (yurtdisinda yasiyorm normalde) annem ceviz, üzüm falan bile koymaya kalkiyor valizime. Sanki burada yok :D

Kötüsün demedik. Çok tatli bir davranisin uzerine Kötü düşünmüşsün, art niyet aramissin bu da kotu niyettir dedik. "Ne gerek vardi biz alamiyor muyduk" "ha para vermis ha et vermis" "üslup da garip" yani şu cümlelere bakınca şeker gibi adamcagizin yaptigi iyilik icin bi ton gereksiz ve art niyetli şey geçirmişsin aklından. boyle dusunmek icin zorlasan düşünemezdin dedim yani ben de. Anlattigin kadarina bakinca genel olarak bu dusuncede bir insansan memnuniyetsiz ve sorun cikarmaya meyilli bir insan cikiyor ortaya. Tabi bu bu olay icin boyle. normalde nasil biri oldugunu yorumlamadık.

okudukça cidden şok oldum. Babaya teşkkür edeceğinize birde kurmuşsunuz zavallı adam o kadar ince düşünemez yani sizin minnak kalbiniz kırılmasın diye. Elinize para vermekle kendinize hiç iyi bakmıyorsunuz biraz et yollayayım yemek yapın yiyin demesi çok farklı şeyler. Kendi annenize de yollatmayın o zaman ben arada bir fark göremedim. Ayrıca benimle aynı muhabbeti yapıyor olsaydınız ben de size et yollardım her gün tost mu yenir allah aşkına patates gibi olucaksınız, adam doğru olanı yapmış.

Ne güzel sizi kızı olarak görmüş bazen cidden hayret ediyorum iyilik yapsan bir dert yapmasan bir dert.

yersiz ve abartılı bi tepki olmus bence kızmak. ben olsam nazikce tesekkur ederdim dusundugu icin. boyle bi sey sizi rahatsiz ettiyse bile tekrarlanmamasi icin yapmaniz gereken kizmak ya da tepki gostermek degil.

yersiz kızman

Ben adamda kötü niyet görmüyorum.
Kızılacak bir şey yok bence.

Bana da et alan olsa da yesem +1

Şu aşamada kızılacak bir şey yok +14278

seni sanirim bir tek ben anladim. ayni sey benim basima gelse ben de garip karsilarim ama bunu kizmak olarak nitelendirmem.
ilk önce bi cok mahcup olurum. sonra da senin gibi ne gerek vardi diye aklimdan gecer. ögrenci falan olsam belki bunu hic dert etmeyebilirim ama ikimiz de calisiyoruz demenden yasini basini almis yetiskin ve kendi ayaklari üzeürnde durabilen insanlar oldugunuzu anliyorum.

ailenin ccouklarina pismis yemek ya da memleketten/köyden yiyecek getirmesini ayri kefeye koyuyorum, o benim icin baska bir konu. ama böyle market alisverisini yapmak bence de garip. kayinpederim elinde iki migros posetiyle gelse garipserim valla.

@want2die

yarım saattir gülüyorum hacı.

"keşke bana da et alsalar." ne demektir ya qwueqwhequwehqweıu

öff pöfff, daha ne istiyosunuz bilmem ki :/

maksi güncelleme! - isteyenler çizgi çektiğim bölümden sonrasına devam edebilir. babasının asıl derdi meğer neymiş, orada anlattım.

hepinize teşekkür ederim. sağlığıma benden çok dikkat etmişsiniz, böyle yemeye devam edersem sağlıksız olacağımı falan söylemişsiniz ama buna pek katılamayacağım. burada yazan çoğu insandan çok daha sağlıklı beslendiğimi düşünüyorum. işlenmiş şekeri, çikolata-cips tarzı marketten alınan herhangi bir abur cuburu, kızartmaları yemiyorum. kola içerdim geçen seneye kadar, onu da bu duyurudakilerin gazıyla bıraktım (eksiduyu.ru) aylardır aklıma bile gelmiyor. zaten dışarıdan da yemek söylemem. hamburger-pizza tarzı şeyler de böylece eleniyor. işyerinde ev yemeği yiyorum, eh işten gelince bir tost yemişim ya da 2 dilim ekmek, peynir, domates, tereyağı gömmüşüm ne zararı var ki? çoğu akşam yemeğinden çok daha hafif ve sağlıklı bence.

tamam, akşamları sebzeli kıymalı yemekler yesek bu kahvaltıya göre daha sağlıklı olabilir ama biz boş vaktimizi başka şekillerde değerlendirmeyi seviyoruz. "akşamları işten eve gelirsin, yemek yapıp yersin, dizi izleyip yatarsın." gibi bir evli hayatımız yok yani. sosyal hayatımız yoğun. sahile iniyoruz, spora/yogaya gidiyoruz, arkadaşlarla buluşuyoruz, erkek arkadaşım ukulele çalmayı öğreniyor her akşam bir süre ona çalışıyor ^^ yemek yapmak ise bunların yanında sıkıcı kalıyor tabi. işe gitmiyor olsak yapardık ama şu hayat tarzımızla buna vakit yok. kahvaltı o yüzden bana ideal geliyor. hem maliyetli değil, hem kızartmalı, şekerli, kalorili falan değil, hem de çok kısa sürüyor.

ama gelin görün ki şimdi eve erzaklar da gelecek, mecburen bozulmasınlar diye oturup yemek yapacağız. çoğu insan bu yazdıklarımı şımarıklık olarak algılamış, nankörlük ediyorsun, bana da alsalar ben pişirsem falan denilmiş de, herkesin boş zamanlarını değerlendirme tarzı bir olmak zorunda değil ki. benim bir düzenim var ve yıllardır böyle beslenmişim. canım yemek yemek isterse zaten gidip kendime kadar kıyma, sebze alıp yapıyorum (ayda yılda bir) ama babası getirdi diye şimdi bir süre evde yemek yapacağız. zamanımızı bu sevmediğimiz işe ayıracağız. oysa başka hobilerimiz var. onlara daha az zaman ayıracağız. canımı asıl sıkan bu aslında.

----

sadede geleyim.

erkek arkadaşım dün babasını aramış, "sen bize alacaklarını al, yarın gelir evden alırız poşetleri" demiş. babası da "neden istanbul kanatlarımın altında (ben) gelmiyor, ben onunla birlikte alışverişe çıkacaktım" demiş. erkek arkadaşım da iş güç vs bahaneler söylemiş ben alışverişe çıkmayı istemem nasıl olsa diye.

ben de "niye özellikle benimle birlikte alışverişe çıkmak istiyor ki?" diye sordum. o da "babam işte, şimdi seni alışverişe çıkaracak; soğanın nasıl seçileceğini, eti ne kadar süre ateşte tutacağını, neyin yanına hangi yemeğin yakışacağını, püf noktalarını falan anlatacak uzun uzun. çünkü seviyor adam onun da hobisi o. eskiden benimle çıkardı, bana çok anlattı hepsini. şimdi de sana anlatacaktı işte." dedi. o öyle diyince de ben tabi çok üzüldüm. kaç yaşında adamın bir keyfi var onu da kaçırdık diye. bugün arayıp "akşam geleyim alışveriş yapalım" diyeceğim. hem düşününce mantıklı da geldi, vedat milor gibi adam babası baya bir şey öğrenebilirim :D

benim babam da böyle; bu yaşlardaki insanlar bildiklerini anlatmayı ve onları dinleyecek birilerinin olmasını seviyorlar. adamın gönlü olsun.

neyse. anlayacağınız babasının derdi biz habire tost yiyoruz diye bize sağlıklı şeyler yedirmek değilmiş, sadece yemekler hakkındaki bildiklerini anlatası gelmiş.

herkese teşekkürler. en çılgın sorular bile bu kadar uzamamıştı herhalde :p

bence hp ye gönderme , 5 yıllık makinanın yedek parçasını bulundurmuyorsa size makinanın bedelinden daha yüksek bir rakam söylerler, boşu boşuna 100tl ve kargo ücreti vermiş olursunuz yedek parça varsa bile dışarıya göre 3x 4x fazla mesarfa çıkrarılar, besleme ilgili bir sıkıntı olduğundan eminseniz bilgisayarcı olmasa bile bir tv tamircisinide gösterebilirsiniz.

not: başka bir iş için ankaraya zaten gidecektim, orası net olmamış. ama ankarada bildiğim bir yer de yok.

ufak kar küreleri <3

Masa lambası <3 Bütün ambiyansı değiştiriyor bence, insanın okuyası yazası geliyo. Genel olarak hoş ışıllar yaratıcak objeler güzel aslında, mum falan. Sarı ışık çok güzel bence.

Şirinler çizgi romanları.

merdiven altı olmayan kırtasiye malzemeleri
kırtasiye dükkanı benim için büyülü bahçe

Kalem. Bol bol renkli kalem ama yumuşak ve kalınımsı yazan jel kalemlerden. Kırtasiye manyağıyım. Şunlar mesela, yumuşacık yazıyor, kağıdın üzerinden akıp gidiyor.
static2.jetpens.com

eğğğy kırtasiye manyakları!! bi whatsapp grubu kuralım mı ya? canımı çektirdiniz!!!

kum saati :')

ipod nano 6th generation. İki soruya da cevap olarak.

küçük tablolar

Yalnız senin o çanta benim kabusum oldu. Ucuz ve ebadı iyi ama bence çok kullanışsız, her kullanışta küfür ediyorum.

Benim için işlevini kusursuz yapan, üstüne de tasarımı şekilli olan herşey bahsettiğin kapsama giriyor; örneğin tabletim, üzerinde sevdiğim baskı olan bardak altlığım, kozmetik ürünlerini koyduğum bambu kase vd. Sadece çok estetik bişeyin fazla şansı yok. Farkettim ki saydığım şeylerin hepsi normalden pahalı, belli bi değerlendirme sürecinden geçirerek aldığım şeyler. Belki “paraya kıydık ama değdi, meh meh” hissi de tatmini arttıran bir unsurdur :)

Her türlü boyda kuruya bayılıyorum. Hasır olanları da ahşap olanları da metal olanları da

Atlı karınca müzik çalanından amA

Kaktüsler, peluş oyuncaklar, renkli minik yastıklar.

şu adamların yaptığı mı? Stephan Gordts and Ivo Brosens

taa 6600 zamanından kalma bi video.

1- sanırım doğduğumdan beri
2- %30
3- bazen çok bazen az
4- 3'ün aynısı
5- haftada bir iki kere

1- iki yil :(
2- bu kadar ciddi olacagini bilmedigimden meh dedim
3- tahmin ettigimden cok
4- basket-futbol-kosu yapamiyorum, bisiklet de cok az :(
5- haftada bir

1- 2 senesi teşhis koyulmadan 9 yıl
2- tanı alabildiğime şükrettim, ölümcül değil. tanı almadan hayatım daha zordu
3- hayatımın zaten alt üst olduğu bir dönemdi :) bunun tek müsebbibi değil. şu anda etkisi sınırlı. ama ben de hayatımı zaten etkisi sınırlı olcak şekilde düzenledim.
4- kısmen. gidip güney amerikada ya da kutuplarda bir yerde 6 ay kalamam. kariyerimde bazı istediklerimi yapamam -biraz daha garantici ve az stresli yaşamaya çalışmam lazım yapamasam da. bilmediğim şeyi yiyemem. doktora ulaşımım olmayacak uzun seyahatler planlayamam. ateşim yükseldiğinde iptal oluyorum en büyük olaylardan birisi de bu.
5- çok değil. zaten 35'e yaklaşıyorum. kronik hastalığım olmasa da çoluk çocuk meşguliyetinden ya da masa başı 9-6 iş yüzünden veya yaşın ilerlemesinden giderek stabilleşirdim herhalde. hastalığımın aktif dönemlerinde üzülüyorum. bazen kolumu kaldıramayacak kadar halsiz kalıyorum...o zaman sıkılıyorum biraz.

1) 8 ayı geçti
2)çok korktum ağladım ilaca başlamak istemedim, beni zorla mezara mı koyacaksınız diye doktorlara bağırdım, eve gelince tüm gün hopladım zıpladım çok sağlıklıyım diye. namaza başladım, geceleri kalkıp lütfen ölmeyim diye dua ettim.
3)her gün ilaç kullanmak çok zor ama olsun şükretmeyi öğrendim. oda arkadaşım kalp hastasıydı, ömür boyu çocuk doğurması yasaktı ve 13 tane ilacı vardı. daha duyarlı oldum. ağrısı olan insanları daha çok bağrıma bastım.
4)engel değil hiçbir şeye.
5)her akşam saat 8'de ilacımı alırken üzülüyorum.

1. 8 aydır falan.
2. Tanı henüz yok. Şu ana kadar göründüğüm doktorların hiçbiri bir şey bulamadı. Strestendir kafaya takma falan gibi sikko tavsiyeler alıyorum çoğundan. En boktan kısmı da bu. En azından geçmeyecek bile olsa adını koyabildiğim bir rahatsızlık olsa baş etmesi daha kolay olurdu gibi geliyor.
3. Hayat kalitemi ciddi ölçüde etkiliyor. Sanırım ciddi bir depresyona girdim bu yüzden.
4. Genel olarak olmuyor aslında. Sadece çok sevdiğim ağırlık çalışmalarıma engel oluyor çünkü eğer psikolojik değilse antrenman sonrası durumum biraz kötüleşiyor.
5. Canımı çok sıkıyor. Ruh halimi çok kötü etkiliyor. Özellikle ilk 1-2 ay çok korkunç durumdaydım, şimdi biraz daha kabullendim gibi. Arada sırada baş edeyim, mücadele edeyim diye motivasyonla doluyorum. Bazen de niye çekiyorum, intihar edip kurtulayum diye düşünüyorum. İkincisi daha ağır basıyor. Ruh halimi mahvetti ama.

evet
5 sene olacak
ataklarla giden bişey o yüzden çok etkilemiyor
gebelikte sıkıntılı olabilir
pek sıkmıyorum açıkçası

7 senedir
bununla nasıl başa çıkacagımı düşündüm
%50
evet engel oluyor, olacak
su sıralar haddinden fazla üzülüyorum

1- 16 sene
2- hiç birşey
3- çok fazla etkiledi ve etkiliyor.
4- engel olduğunu düşünüyorum ve engel oluyor zaten.
5- sıklıkla.

juvenil romatoid artrit var.

1- Yaklaşık 15 yıldır.
2- Kahroldum. Yatağa kendimi yüz üstü atıp saatlerce ağladım. Hastalığın geçme umudu kronik olduğunu öğrendiğimde tamamen yok oldu zira.
3- Tahmin edebileceğin en üst şiddette etkiliyor hayatımı.
4- Evet. Bu hastalık benim hayatımı güzel ve kaliteli bir biçimde geçirmemdeki en büyük engel.
5- Her saniyem üzülmekle geçiyor. Bu şekilde yaşamaktansa hiç doğmamış olmayı dilerdim. Biraz cesaretim olsa intihar edip kurtulurdum tümden.

1- doğuştan
2- küçüktüm çok anlamamıştım
3- küçükken günlük hayatımı oldukça etkiliyordu özellikle belirli dönemlerde. tedavi olduktan sonra ciddi bir sorun yaşamadım.
4- alacağım kararlarda etkisi olmuyor, olacağını da sanmam.
5- tedavi sürecinde canımı sıkıyordu. başarılı bir tedaviden sonra boşuna üzülmüşüm dedim.

2 yıl olacak nerdeyse
Derecesiz üzüldüm. Kendimi mutant bir süpergüç olarak görüyordum. Yıkıldı.
Büyük kararlarımı etkiledi. Mesleğimde alan seçimimi buna göre yaptım. Evlilik iyice zorlaştı. Sigara gibi küçük ayrıntıların yasak olmasını önemsemiyorum.

İyi yönleri: alanımdan çok memnunum. Stressiz bir yaşantıyı önermeselerdi nick uyumlu yaşantım olacaktı. Arada tek bir sızı şeklinde üzülsem de anlık bir şey. Karşı cinse güvensizliğim vardı. Hastalık bana bir turnusol oldu. Ak göt kara göt hastalığımı söyledikten sonra ortaya çıkar en azından.

Stressiz yaşantı, içimde bir şey tutmamamı sağladı. Bam bam bam. Bazen şükredesim geliyor, ilahi bir el beni sarsmış da kendime getirmiş gibi.

Yapmak istediğim bir şey yok. Varsa da ya yukarıda dediklerimdir, başka varsa unuttum. 2 yıldır hayalim yok. Hayat ne getiriyorsa onu yaşıyorum. Kalender bir insan oldum biraz.

Sadece şu iğneler olmasaydı. Bir de umarım kimseye muhtaç olmadan ölür giderim.

torpil olabilir de olmayabilir de.
Tamamen o hocanın insiyatifine bağlı sana "0" verip başkasını da alabilirler yada gerçekten tarafsız davranıp hak edeni de alabilirler.

O gün sadece sen gelip seni almak zorunda da kalabilirler.

Kısaca başvur ve sınava git.

2017 akademisinde çoğu kadro kişiye özel açılıyor.

@basond açık açık böyle bişey yapabilirler mi ki :(

@lampetia yakın çevrem akademisyen dolayısı ile açık açık bu işler yapılıyor, bazende yapılmıyor hocaya bağlı işte.

vakıf üniversiteleri, rektörün babasının çiftliği değilse (mesela bkz. THK üniversitesi) genelde işine yarayacak adam alır, en azından almaya çalışır az buçuk şirket mantığı var. devlet üniversitesinde kişiye özel ilansa unut, değilse ihtimal olabilir.

bir mülakat durumu yoksa istenen puan türlerinden ortalama alınıyor. sıralama belirleniyor. ilk sıradaki alınıyor.
aksi bir durum yaşanması ihtimal dahilinde değil.

soruya tam cevap olmayacak ama bakış açısı katması bakımından bir değeri olabilir; şimdi adını net anımsamıyorum ama sanırım recep tayyip erdoğan üniversitesiydi; öğretim elemanı ilanında bile ilana alınacak kişilerin ismini yazmışlardı galiba.

yani üniversitede siyaset aktif olduğu için torpilin kralı var. özel sektörde daha az torpil vardır üniversiteden.

bu arada olayın haberini buldum;
www.ensonhaber.com

Devlet ise kimi alacağı bellidir. Vakıfsa da oraya ne yazarsa yazsın, zira herşeyi yazamıyorlar, aradığı profil ve ayrıntılar bellidir. Bu nedenle projeye, çalışma konusuna uyan ve proje oluşturup para getirebilecek birisi var ise direk alırlar net.

kişiye özel ilan öğretim görevlisi ilanında olabilir. araştırma görevlisi alımlarında ales, yds ve not yüksekse, bilim sınavını da iyi geçmişse engelleyemezsin. Şahsen 90 lık bilim sınavı kağıdıma 40 verilse hakkımı aramak için her türlü hukuki yola başvururum. Kısaca çok iyisen engelleyemezler.

abim bu bahsettiğin durumlardan devlet üniversitelerinde elendi, belgede sahtecilik yapılarak önüne engel kondu. vakıf konusunu bilmiyorum.

Bir de kastedilen kişiye özellik nedir ? yayın, tez konusu vb şartlar ekleyemiyorsun. İş deneyimi ekleyemiyorsun. Şu alanda yüksek lisans, şu alanda doktora yapıyor olmak tarzı şartlar oluyor. Bunlar herkese aynı.

@empedokles, nasıl herkese aynı? alım şartı olarak belirttikleri şey alınacak adamın tezinin başlığı oluyor neredeyse. örnekleri araştırırsan ne demek istediğimizi anlarsın.

dostum git, bölüm başkanı ile konuş. az buçuk sana sinyal verecektir kafalarında biri mi var yoksa herkese açık bir sınav mı yapıyorlar. bir de zaten ben ar gör olacam diyen adamın bence önceden gidip bölüm başkanı ile tanışmasında fayda vardır. hiç tanımayıp sadece kağıdını gördüğüm birindense, 5 dakikalığına bile olsa az buçuk oturmasını kalkmasını konuşmasını tipini bildiğim birini almayı tercih ederim ben. hele kendini iyi ifade edersen, amacını, çalışma prensiplerini ve çalışma konunu iyi anlatırsan torpilli biri yoksa öne bile geçebilirsin.

sana 3 örnek vereyim:
1. benim de başvurduğum sınava, şu alınacak diye isim veriliyor. ama adamın niyeti kadroyu alıp kapağı yurt dışına atmak. her şeyi ayarlamışlar ve açık açık söylemişler de zaten dekanlığa. sınava 2 aday olarak giriyoruz. o adamı almamak için benim 100lük kağıdımı yakıp ikimizi de başarısız ilan ettiler. eleman gitti başka bir okula girdi, bir kaç ay sonra sınav yeniden yapıldı.

2. arkadaşım vakıfa başvurdu. kızın ales, yds, not ortalaması vs her şeyi 90 üstü. diğer başvuran aday ortalama, barajı anca geçiyor. bizim kıza mülakatta 05 puan verip, diğer kıza 100 verdiler ve o kız küsürat farkıyla birinci olup işe girdi. (gerçi iyi ki de öyle olmuş, o üniversite malum sebeplerden kapandı ve kız da ihraç edildi şimdi sürünüyor)

3. dandikten bir yar doç aldırmak için aklına gelebilecek en en en en büyük isim bizzat rektörü arayıp o kişiye özel ilan çıkarttı.

sen ağzınla kuş tutsan kafalarında birisi varsa kılıfını bulur onu alırlar. ve maalesef bu sadece ar görlük için değil, yard doçluktan, doçentlik jürisinden kimlerin geçeceğine kadar akademinin her aşamasında bu böyle.

umudunu kırma, başvur sınava gir, kazanamazsan bile sınav ortamını görmüş olursun.

İçeriden bildiriyorum; evet.

soru ne pampa ?

bilinçli olup olmamak mı ? ben 94 ilkokul 5. sınıf sonrası anadolu lisesine girdim o zamanlar sadece il merkezlerinde 1 tane anadolu lisesi vardı ve her şehirde yoktu . ben anadolunun küçük bir ilçesinde okuyordum .. mahrumiyet bölgesi hala da.

ankara istanbul izmir veya kendi şehrinde varsa orayı seçebiliyordun . bana sınavdan bir gün önce yarın sınava gireceksin dediler , sınav günü erken kalkıp 3.5 saat yol giderek sınava gittim girdim bunun dışında bir şey yapmadım .

fen lisesi için yalan yok son yıl bizi ücretsiz dersaneye aldılar . o zaman çalıştık dersane sınavları ile herkes kadar. bunun dışında öyle 3 5 yıl öncesi çalışma filan yoktu .. son yıl bile gidilirse sadece dersaneye gidilirdi ki onunda yarısından fazlası kahvede okey batak bilardo oynamakla geçmiştir. aylık sınavlara girip çıkardık..

hatta şöyle söyleyeyim yaşadığım şehirdeki fen lisesini değil de farklı bir şehirdeki fen lisesi kazandığım için gitmek istemedim okuduğum anadolu lisesi daha iyiydi ordan . sonra yaşadığım şehirdekine yedekten girmiştim .

stress filan hak getire , nerde itlik pustluk var onun peşinde koşuyorduk ..

okuduğum anadolu lisesinde 100 kişilik dönemin 60'i benimle birlikte aynı fen lisesine geldi . bu işler öyle çok süprizlerle olabilecek şeyler değil , anne babalar çok anlam yüklüyor günümüzde çocuklara . çocuk neyse zaten belli ediyor kendisini.

bahsettiğimiz şeyler türkçesi 5 çok zeki oğlumuz , ingilizceden hep pekiyi alıyo olayları değil .. bu kapasitedeki çocuklar için stres yada süprizlere pek yer yok .

o yüzden her yıl öss birincisi ile konuşma yapıldığında öyle çok çalışmadım günde 3 saat filan diye cevap veriyorlar..

soru ne anlayamadım.

bu kadar stres altında mıydınız? günümüzde malum baya stres altında oldukları dile getiriliyor.

özür dilerim soruyu unutmuşum.

1996-2000 anadolu, 2000-02 arası da fen lisesi okudum. açıkcası hiç öyle stres altında olmadım, belki de benim rahatlığımdan diyelim. ama o dönemde de öyle stres yapanlar vardı tabi ki

ailemin bana kurduğu bir baskı yoktu, ben de rahat bir tip olduğum için stresten ölmedim ama ortada kazanılması gereken bir sınav olduğunun bilincindeydim. ama üniversite dönemindeki kadar bilinçli olduğumu söyleyemem, o kadar kassaydım daha iyi bir okulda okurdum. 8. sınıfta dershaneye gittim sadece, 7. sınıfta deneme testlerine başlamıştım. hiçbir zaman çok çalışkan olmadım ama yapmam gerekenleri yapan bir öğrenciydim, bu sebeple anadolu lisesi kazandım ama potansiyelimin altında kaldığımı söyleyebilirim. bunu nereden biliyorum, daha bilinçli bir halde hazırlandığım öss'de daha büyük bir atılım yaptım, lgs'ye hazırlanırken bu bilinçte olsaydım muhtemelen daha başarılı bir lisede okuyabilirdim.

burada ince bir çizgi var; çocuğu o yaşta strese sokmak vs. sınavın önemini iyice kavramasını sağlamak. bence çocuğun o yaşta bu kadar "farkında" olması, bunun için strese girmesi insani bir şey değil. tabii kimse keyfinden bu strese sokmuyor çocuğunu, zorunluluk hali var. belki de bunu çözmek lazım, yani liseler arasındaki farkları minimum düzeye indirmek lazım ki o çocuğun geleceğinin şekillenmesi bu kadar erken bir zamanda gerçekleşmesin. bu açıdan düz liselerin kaldırılıp hepsinin anadolu lisesi yapılmasını olumlu karşılamıştım(en basitinden haftalık ingilizce ders saatinin artması açısından faydalı) ama o standartların hepsi yeterince oturtulamadı.

ben ondan biraz daha önce anadolu lisesini okudum ki, benim okuduğum dönemi de iyi dönemlerden sayamayız esasında; anadolu lisesi efsanelerinin son dönemiydi. dersler artık türkçe mi verilsin öss de türkçe soruluyor tartışmaları başlamıştı benim dönemimde.

Eskiden anadolu-fen liselerinde öğretmen olmak için sınav yapılıyormuş biz öyle duymuştuk ve en az 5 yıllık da öğretmen olmak gerekiyormuş. yani yeni öğretmen atamaları gerçekleşmez bu yüzden de tecrübeli eğitimcilerle çalışma fırsatınız olurdu. keza dersler ingilizce anlatıldığı için de ingilizce bilen öğretmenlerden (-ki tamamı öğretmenlik mezunu değildi, aksine odtü gibi okulların fizik bölümünü bitirmiş adam formasyonla öğretmen olup o anlatırdı fizik dersini misalen) oldukları için ufukları da biraz daha geniş oluyordu (dilin bakış açısına çok büyük bir katkısı var)

Ancak anadolu lisesi stresi ilkokul 3'de başlardı o zamanlar ailelerde. çünkü anadolu lisesi demek yekten iyi bir üniversite demekti. Bizim hocamızın anlattığı kendi hayatı misalen şöyleydi (bize o hatayı yapmayın diye anlattı)

demişti ki kendileri; ben okurken inşaat mühendisi olmak istiyordum, ancak bizim sınıf karar aldı hepimiz elektrik-elektronik mühendisi olalım ayrılmayalım diye, çocukluktan salaklık ettik bütün sınıf elektrik elektronik mühendisliğinde birleştik neredeyse, bizim için üniversite de lise gibi geçti (yani şöyle düşünün bu adam 12 yaşından itibaren sürekli bu heriflerle okumuş üniversite dahil; en az 13 yıl demek oluyor bu da; arkadaşlığı düşünün.)
sonra mezun olunca mesleğin bana göre olmadığını farkettim ve yapamadım beceremedim başarılı olamadım ve sevdiğim, seveceğimi düşündüğüm bu işi yapıyorum. siz de seveceğiniz işi yapın bu hayatta aileden bile daha önemli olan tek şey yapacağınız iş...

derdi, kendisinin bahsini ettiği elektrik elektronik mühendisliği odtü bu arada, keza ankara anadolu lisesi o zamanki mezun olduğu okul da. ve başarılı olamadığım iş dediği işten aldığı cep numarası bile ''lan acaba böyle bir numara var mıdır?'' diye aranan bir cep numarasıydı. yani başarılı olamadığı doğru değildi ancak mutlu olamadığı doğruydu.

bunu anlatma sebebin anadolu liselerinin eğitimleri benden daha önce yani bu senin bahsini ettiğin tarihten çok daha önce çok çok çok iyiymiş, sonra sözlük misali günden güne nesille birlikte bozmuş.

Ama bu iyilik fikri büyüklerimizden bize öyle empoze edildi ki; ben 3. sınıfta dershane denemesine girdiğimi çok net hatırlıyorum. ankara arı dershanesi. o zamanlar 3. sınıfta bile dershaneye gitmek için paranızın olması yetmez üstüne bir de dershane sınavını kazanmanız gerekiyordu. şimdinin robert koleji mantığı gibi.

Güzel bir ilimizin küçük bir ilçesinin parlak çocuklarındandım ortaokulda. Benim gibi olan kişilerin üstüne çok düşerlerdi. Annelerimiz bizden çok hırs yapıyorlardı. Benimki x bin soru çözdü, şu kadar net yapıyor filan. Çıldırmışlardı.

Ben hırs yapmazdım, ders dinleyip ödevleri yapardım. Buna rağmen hala bile o LGS'nin son 15 dakikası kadar stresli bir sınav anı yaşamadım. Önümde açık 2 sayfadaki bütün boşları aynı anda yapmaya çalıştım. İyice elim ayağıma dolaştı. Çok kötüydü benim için. Sonra o ilin fen lisesini kazandım. Meğer son 15 dakikaya kadar yaptıklarım yetiyormuş. Bir daha da sınavlarda stres yapmadım.

Bu arada o fen lisesine gitmedim. Liseye gitmişim ama fen lisesinde sadece sayısal alan olduğundan haberim yok. Bu kadar da şuursuzdum. Sayısal seçmemek için iyi bi Anadolu lisesine gittim. Sonra anamlar orda da sayısal seçtirdiler.

94 anadolu lisesi
98 fen lisesi
stres faktörleri değişik. benim için burslu kazanmak dışında okuma seçeneği olmadığı için bende belli bir sorumluluk ve bi derece stres vardı. ilkokuldan itibaren bütün sınavlarda derece yaptım -giderek iyileşti derecem ama ilk 3e giremedim ÖSSde.
ama mesela ne özel ders aldım, (hep burslu okuduğum için dersanelere de hep ücretsiz gittim zaten değilse gidemezdim), ne yazın oturup ders çalıştım. 2 ayrı dersaneye gidenler filan vardı, çünkü birinin matematikçisi birinin fizikçisi iyiydi filan. ben o kadar sistemli bir öğrenci değildim (hatta bilkentin COPE sınavı için hazırlık kursu olduğunu sınava 15 gün kala öğrendim, zaten param yoktu ve cenazemiz vardı, hiç hazırlanamadan girdim- geçtim gerçi - ama baya hazırlanan vardı gel gelelim şimdiki gibi abartı replikler sanki sınava bir kendisi giriyormuş tripleri yoktu kimsede). annem ilkokul mezunu bir kadın, dua eder yemek yapardı :) hırs yapacak bir şeysi yoktu. çok şükür illa tıp/hukuk okuyacaksın demedi. istediğim bölümü okudum. şimdi veliler 7/24 çocuğun hayatında. annem benim okulumun önünden geçmemiştir ilkokuldan sonra. ilkokulda da aynı sokaktaydı okul, beslenmeyi evden getiriyordu küçük kardeşimle gezerekten yoksa yine ne yapsın kadın okulda? "mutlaka okunacak" mottosu vardı ama annem 1 gün olsun "kaç soru çözdün" dememiştir. zaten çalışkandım. annem kapı kapı gezmezdi, hep evdeydi, evde ne yaptığımızdan cam gibi %100 haberi vardı. sormasına gerek yoktu bal gibi her şeyi biliyordu zaten. babam annemden daha stresliydi o da maddi konulardan.
şimdiki gibi anksiyete bozuluğuyla ilaç yazdırıp mala bağlamış tipler de değildik. şımarık çocuk da azdı. vardı ama azdı- ve genelde daha yüksek sosyo ekonomik düzeylerden çocuklardı, fakirin çocuğunun depresyona girecek vakti olmuyordu zaar. eğitimim için tüm öğretmenlerine tekrar teşekkür ediyorum. çocuğum olsa da senede 50 bin lira versem benim aldığım eğitimi alamaz artık bu ülkede.
anadolu lisemiz baya güzeldi bizim, dereceli çok öğrenci vardı, bilinçli de çok kişi vardı ama stres yönetimi iyiydi kimse b.kunu çıkarmıyordu. ankarada fen lisesi ortamı stres bakımından daha kötüydü.

parayla imanın kimde olduğu belli olmaz demiş eskiler. o görüntülere itibar etme.

Çoğu kira yiyen tipler onların. 150 bin kira geliri olan insan tanıyorum, bütün gün sporda, alışverişte.Yazın zaten full alaçatıdaydı.Abisinin orda dükkanı var,hobi olarak gider bazen kasada durur. Bu tarz insanlar genelde onlar.Alternatif müzik, sanatla uğraşma vs tamamen hobilere yönelik, para kaygıları yok.

Benim aylardır tatilde olan arkadaşlarım genelde işsiz. Onun bunun yanında, aile yazlığında falan takılıyorlar. Bence tatil paradan çok vakit meselesi.

Eş parası yiyen de çok var. Onların da en büyük aktivitesi kombin bakım instagram, snapchat.

Sadece makarna, pilav yeyip, 5 kişi aynı evde kalıp bunu yapanları tanıyorum. Hayatım ne kadar mükkemmel diye gösteriş yapıp bok gibi bir hayat yaşıyorlar.

Aile, koca parası yiyenleri de var.

zengin degil yasamasini biliyor

işsiz olup 6 ay tatil yapan epey çok
ama tabi adamın aman işe gireyim gibi bir derdi de yok zira babası zamanında evini almış, bi tane de kiraya vermiş (en kötü) veya buna benzer bi garanti geliri var, ufak tefek işler de yapıyor, misal komisyon alıyor, organizasyon yapıyor filan. gidip maaşlı çalışıp 5-5.5 gün çalışacağıma (ki süper okul mezunu da değil bunlar genelde) 3-5 bin bi maaş alacağıma onu da senede 2 hafta tatil yapmaya harcayacağıma diyor, haftada 3-5 saat çalışırım, bana kalan 1-2 bin lira para olur, mis gibi de yerim. yeri geliyor daha büyük işler bağlıyor daha büyük paralar kalıyor onunla zaten araba filan değiştiriyor :)
diyeceksin şimdi o adam bir nevi ticaret yapıyor zaten...tam olarak öyle de değil. bu hayat tarzının bir getirisi tamamen. tüm gün gezen, ortamlarda takılan adam, acayip de çevre ediniyor. tüm gün muhabbet edince biri diyor ki "ya bana şöyle bir şey/hizmet vs" lazım. Ya da yine bu ortamların adamları genelde zora gelemedikleri, uğraşmadıkları için biraz bilen ve ağzı laf yapan adam bunlardan güzel para kazanıyor.
Bunun dışında çeşitli alternatifler var.Sanatçıyım diye takılanların da garanti gelirleri oluyor genelde. Babasından kalan emekli maaşını yemek için sevgilisiyle evlenmeyen kızlar var, ev de birinin babasından kalma, 42 yaşında emekli olmuş babası, 30 sene maaş almış, ölmüş, kız da 30 yaşında şimdi mesela 40 sene böyle maaş yemeyi düşünüyor gibi.
bi de bunların sosyal medyada öyle cool takıldıklarına bakma, 3 kuruşun hesabını yapanları da çok. yılın belli dönemi muğlada yaşıyorum ben de geziyorum vakit buldukça (ama hiç sosyal medya paylaşımım yok) saatte 1500 paylaşım yapıp otostoptan başka ulaşım kullanmayan, mecbur kalıp dolmuşa binince, cüzdanının el değmemiş dehlizlerinden 40 kere katlanmış bir 10 lirayı güç bela eli titreyerek veren arkadaşlar var. yahut öyle kızlar var ki hangi gece hangi adama yıksa hesabı diye hafta başı çetele çıkarıyor, plan program yapıyor.

gördğün sadece bir kare fotoğraf müdür.
çok da şeetmemek lazım bence. onların da amacı zaten bunu konuşturmak. adam naapsın, bir yıl boyunca yapamadığını bir kare fotoğraf ile yıl boyunca anlattırıyor.
üstelik şu da var: gerçekte o karede görünen şeyleri yapıp yapmadığını da bilemiyoruz. yani oradan geçiyor mu? veya birine rica mı etti içkinlen bi poz verebilir miyim diye? vs.

yok sadece tatil değil. az paraya da gezilir sonuçta. ama belli bir yaşı geçip hala öğrenci gibi takılıp zengin gibi yaşayan insanları kastediyorum. adamın tek işi müzik mesela. böyle az ünlü müzisyen çok. adam müzikten para kazanıyor olamaz. ama rahat rahat yaşıyor. ya da şu belli başlı youtuberlar falan. adam/kadın kaç yaşında takılıyor öyle ama para nerden geliyor? bir de sadece gezen bir kitle var. bunlar maaşlı çalışan birinin yapabileceği şeyler değil. adam mesela tüm festivallere gidiyor. bordrolu insanın toplam tatili belli. işsiz olsa parası yetmez, çalışıyor olsa zamanı olmaz. sadece sosyal medyaya bakmıyorum. kimini uzaktan tanıyorum ama ayıp olmasın diye soramıyorum da :D


tabii biraz genel bir soru oldu. yani şeyma subaşı da bu kategoriye girer 3 bin lira kira geliri olan adam da. ama bambaşka hayatlar.

Senin dediğin kira geliriyle bu işi döndüren adamla bordrolunun temel farkı, ilkinin rahat bi tip olması. Gelecek kaygın yoksa ya da garantici bi tip değilsen ve de raadsan, cebinde kuruş olmasa bile gayet güzel gezip tozarsın millete yancı ola ola. Garantici tipsen, cebindeki paranla bile gezmek kaygılandırır insanı.

Bi de tik at ya, bu nedir?

aynen maaşlı çalışan olamaz bu insanlar. işi bıraksa geri dönemezler. ki zaten çalışmıyorlar :D ifşa etmek olmasa söylerdim de ayıp olur. mesela bir arkadaş vardı uzaktan. geçenlerde bir tatil yöresinden ev kiralamış. amaç da şu arada kafasını dinlemek için kaçmak istiyor. lüks bak. kiraladığı evi birçok insan oturmak için bile kiralayamaz. ama ailesinin şirketi vs. falan var sanırım. 35 yaşında sürekli goy goy yapıyor.

elazığ için hiç iyi şeyler duymuyorum. tunceli için de iyi şeyler duyuyorum. ikisi hakkında da sadece başkalarının yalancısıyım.

Kars. 15 gün kadar kaldım. Çok sakin bir şehir. Kafanı dinlersin. Erzurum'a da yakın, Artvin'e de.

Gaziantep derdim ama suriyeliler berbat etti. Kars diyorum kafanı dinlersin.

elazığ doğuda olup en milliyetçi yobaz takılan şehirlerden biridir (bildiğimiz türk milliyetçiliği) zazası ayrı, türkü ayrı enterasan şehirlerden birisi :) elazığa gideceğime ben erzincana giderdim. erzincan insanı elazığa bin filan basar. iklim olarak: elazığ- erzincan malatya ve ığdır bölgenin genelinden ayrılır buralar ılımandır etraflarına göre.
tunceli okuma yazma oranı yüksek, medeni insanların olduğu bir yer ama bildiğin terör bölgesi ne gerek var? ayrıca alevi (yanlış anlama önleme giris: en yakın arkdaşlarım alevi, krallar gibi de ağırlarlar) ama bilmeyene ters gelebilir.
Kars için şu kadarını söyleyeyim, örtülü, muhafazakar, öğretmen (yılın yarısında yatmaya alışkın) kuzenim kars selimden antep oğuzeline tayin istedi. zira o bile sıkılmış.
merkezlerde olacaksa
devam: merkezlerde olamayacaksa ilçe dağ başı mıdır merkeze 5-10 km midir, askeri bölge midir, sürekli operasyon mu olur, yoksa mesire yeri midir filan gibi şeylere bakmak lazım.

doğu ve güneydoğu'da yaşadın mı, yani istediğin yerin orası olduğundan emin misin? nerede doğup büyüdün mesela? istanbul'da yaşarken "basıp gitmek" fikri benim de çok hoşuma gidiyordu ama batı'da büyüdüysen anadolu'da kolay kolay tutunamazsın. gece hayatı mesele değil. o insanların kafa yapıları, eğitim düzeyleri vs. büyük ölçüde seninkinden farklı olacak. bunu anadolu, doğu insanını küçümsemek için söylemiyorum. sadece başka bir dünyaya gideceğin aklında bulunsun.

ben senin gibi düşünüyordum, ankara'ya yerleştim. değerlendirecek kadar çok yaşamadım ama şu an için gayet mutluyum, iş-okul için istanbul denen sikindirik yere dönmek zorunda olmamak süper bir his. büyük şehir olmasın diyorsan da bence ege'ye tayin iste. aydın, manisa ya da ne bileyim hatta marmara'da çanakkale falan.

illa doğu diyorsan o tarafta bir şehrin diğerinden olumlu ya da olumsuz anlamda ayrılacağını zannetmiyorum, hepsi aşağı yukarı aynı kafada.

Erzincan

Diyarbakır

Gaziantep derdim aslında da senin aradığın antep'te yok bence. Hem suriyeliler bozdu hadi bunu kenara koyalım, antep'lilerle kaynaşayım desen yerlisinin eşi dostu çok oluyor, çevre zor edinirsin. Yerliler dışındakiler de çok gıcık valla zaten 1 milyon 600 bin nüfus içinde 200 bin gerçek antepli varmış. Gerisi baya görgüsüz aşırı doğudan gelmiş insanlar ve suriyeliler. :/

Yok tek tabanca takılayım bana yeter yemek yer, evde otururum dersen o zaman olur.

Mesela samsun falan düşün bence hem deniz var, hem büyük şehir ama çok da büyük değil, hem de insanları hoş diyorlar (duyum). Samsun'lu 2 tane çok sevdiğim arkadaşım var ama insanları iyi diye başkasından duydum, onlar üstünden demiyorum, o bir kriter olamaz tabii :D

@der meister hiç doğuda yaşamadım. İstanbul'da doğup düyüdüm. Mecburen Doğu veya Güneydoğu'ya gitmek zorundayım. Başka bölgeye tayin isteyemiyorum.

@ekaterina malesef Samsun'a gidemiyorum. Sadece Doğu veya Güneydoğu'da bir il olabilir.

insanları iyidir. selam vermeden geçmezler. yardım ederler. ama içki sevmezler. otobüse bir yaşlı binse o yerine oturana kadar otobüs hareket etmez. gençler orta yaşlılar kalkar yer verir. havalimanı uçak seferleri vardır. fırına tepsi gönderip müthiş yemekler yersin. fırına balcan gönderirsin. müthiş dürümler yersin. gaziantep 1,5 saat, adıyaman 1,5 saat, diyarbakır 2 saat. geniş bilgi için ulaşabilirsin.

ve o şehir... Şanlıurfa...

elazığ güzeldir, memleketim. evet koyu muhafazakar bir toplum. bir kadıköy gibi düşünmeyeceksin, tabii ki sosyal yaşamı farklı, gece hayatı yok.

indiğimde toprağını öperim. bir haftadan fazlası sıkar. milliyetçidir; kürdü, zazası da. okuma oranı yüksektir ama öyle bir özgür düşünce, eleştiri filan bekleme. adın solcuya, komüniste, ateiste, aleviye çıkar. evet sıfatlar bunlar!

insanı sıcakkanlıdır. malatya'da da yaşadım, memleketim diye söylemiyorum, elazığ daha bir tatlıdır havasıyla insanıyla. malatya daha gelişmiş ve görece çağdaş.

daha doğuda erzincan ve diyarbakır'a birer kez gittim. urfa ve antep'e de. memleketimi tek geçerim, memleketim olmasaydı da öyle.

mardin
tam bir turizm şehri gezmeye doyamazsın

haklısın.

3,5 saat beklemeniz bile hata aslında. hadi olsun da bi saat bekle.

Haklısın.

Milletin nezaketini, iyi niyetini suistimal ediyorlar böyle böyle.

Bu anlatıma göre siz haklısınız ancak bir de karşı tarafı dinlemek gerek.

haklısın. adam üste çıkmaya çalışmış bir de. ben olsam beklemezdim o kadar.

haklısın, işgüzarlık.

1 saat boş bekledik sonra manikür pedikür işini bitirelim dediler, ondan sonra da 1 bucuk saat bekledik işte. Kuzenim için bekledim ben, adam sinirlenmesin saçımı kötü yapar dedi. Ama gidin demesiyle bi sinirlendim susamadım hele her gelin iyi ki senin gibi değil demesiyle kan beynime sıçradı.

Kesinlikle haklısın, Ben olsam değiştiririm kuaförü.

haksız olduğun konu 3,5 saat beklemeniz. işin en büyük ustası değillerse, çekip başka yerde yaptırsaydınız bence. tek yaptıkları gelin başı denen taç/duvak olayını saça takmaktan başka bir işe yaramayan gereksiz şey için 100lerce lira alıp, iş yaptım diye gezinmek olan tip egosu resmen. profesyonellik 0.

Haklısın ama çok pasif davranmışsın. Hepsi sizin gibi olursa işimiz var dediğinde o zaman işini yap at kafası, 3,5 saattir ben burada niye oturuyorum demen gerekiyordu.

onu diycek adamin agzini yuzunu kirardim da iyi ki bana dememis.

@dissendium randevu niçin var dedim de işte, işler sarkıyormuş insanlık haliymiş. Madem prova bu kadar önemsiz neden çağırıyorsun, neden başından bugün çok yoğun yetişemez demiyorsun da dedim, saçma sapan şeyler söyleyen bi ego işte.

@nawar kuzenime başka bi kuaföre gidelim parayı ödemediyseniz dedim, yakında iyi kuaför yokmuş... kendisi bilir, ben adım atmam oraya bi daha.

abartmıyorsun, ben olsam benzer tepkiyi çok daha öncesinde gösterirdim.

insanlar kendi fikirlerini beyan etmek konusunda başarılı olmadıkları için birisi konuştuğunda, şikayet ettiğinde ya da beğendiğini dile getirdiğinde olması gerekenin bu olduğunu kabullenemiyorlar.

@ekaterina 3,5 saat içinde İstanbul'da istediğin yere gidebilirsin. Yakın olmasına gerek yok bence. Düğün zamanı paniği olmuş kuzenin. İkna etseydin keşke.

Bu ülkede nezaketin, kibarlığın, sevecenliğin, saygının, dürüstlüğün yaşama şansı yok. Malesef böyle naif davranmakla sadece kendi canınızı sıkarsınız.

Halbuki daha 15 dakika sonra yüksek sesle söylenmeye başlayıp, vitesi bir anda arttırsaydınız, sağa sola avazınız çıktığı kadar bağırıp şarlasaydınız, çirkefleşseydiniz, görecektiniz ki sizi bir anda en öne alacaklar, sakinleştirmek için kahveler söylenecek, ağam paşam çekilecekti. Bu ülke bir orman, ve bu ormanda bilimum hayvanat mevcut. Malesef bir işin yapılmasını istiyorsanız, elinize bir sopa alıp, tıpkı davar güder gibi gütmeniz gerekiyor.

Yok düğün yerine yakın olması önemli olanmış, bilmiyorum vazgeçmiyor. Benim kendi kuaförüm florya'da dünyalar tatlısı bi insandır, oraya gidelim dedim yoksa. Bu da avcılar pelican mall'de mali kuaför. Ucuz falan da değil gelin başı 600 tl, napıyor sanki topuz yapıp duvak tutturacak dediğin gibi. Hadi bu fixed gelin başı için fiyata bi şey demiyorum da, paranla rezil olduktan sonra ne önemi var ki. Ay iyi ki varsınız tepkisini dile getirebilen insanları hor görmeyen insanlar <3

amirim izin ver yumruğumla öldüreyim. tabii ki haklısın, hatta bu bir tarafın haklı diğerinin haksız olduğu basit bir tartışma değil; karşı tarafın yaptığı düpedüz hayvanlık. rezillik. okurken sinirlendim resmen. keşke beklemeseydin o kadar. karşılarında insan görünce iyice zıvanadan çıkıyor yamyamlar, kafa atsaydın keşke. tamam sakinim.

Ödeme yapmasıysanız başka yer ayarlayın bence bu sorumsuzlarla düğğn günü de boşuna gerilmeyin. İnsanın en mutlu gününün içine edıyolar

Haklısın. Beklemeseydin +1 Instagram sayfasına, Facebook sayfasına yaz. Gelmez gelinler. Neyine güvenip de düğüne yarım saat kala gelecekmiş? Beceriksizin biri belki. Ben mezuniyetimde bilmediğim bir yere gitmiştim de boru gibi maşalarım olmuştu. Evlerden ırak.

Yuh , ben olsam cok once ceker giderdim. Hele de randevu verecek o kadar bekletecek, hic isim olmaz. Hayattada o kuafore adimimi atmam bir daha, memlekette kuaforden bol bir sey yok.

@lim5 normalde gideceği saatten yarım saat önce gitmeliymiş de haklısın tabii belki o gün beğenmedi, hiçbir türlü olmadı.

kusura bakma da senin kuzen mal. :)

valla ben de olsam deliririm, büyük de cıngar çıkar- nasılsa düğün günü değil :P

gelin ben olsam da iptal ederim o randevuyu 3.5 saat bekletmek ne demek, beyin ameliyatına bile dedikleri saatte alıyorlar yahu. kuzenin gibi işte genelde kızlar, aman illa burası alacak derler oranın da g.tü kalkar tabi. 600 lira zaten normal bi fiyat (ankarada 500 lira) nereye gitsen yaparlar o fiyata.

ilk uc gun ben de katildim. sonra deist oldum.

Mikropları yüzde 99 öldürür gibi bir şey bu. Yüzde 1 içindeyim deyi geç.

Nüfus müdürlüklerinde, din hanesinde islam yazanların istatistiğini alıp bunu söylüyorlar. Benim önerim şu; Diyanetin yıllık bütçesini nüfusa bölsünler ve kişi başı düşen parayı tespit etsinler (80 tl gibi bir rakamdı sanırım) Ardından da desinler ki; bu para sadece nüfus cüzdanlarının din hanesinde islam yazanlardan kesilecek. Eğer islam yazmıyorsa para iade edilecek. Sonra görelim bakalım bu ülkenin yüzde kaçı müslümanmış.

Maalesef @thracia'nın dediği din hanesi ile ilgisi yok. Öyle olsa hristiyanlar, yahudiler ve boş bırakanlar sayesinde rahat geçerdi %1'i. Olay şu bütün Türkiye müslüman demek istiyorlar ama o zaman "ama ben değilim" ya da "ama şu değil" denir diye %1 diyerek güya hesap düzeltiyorlar. Bir başlangıcı yoktur onun. Yav he he de geç.

niye zırva olsun ki. istatistik denen bir şey var. sırf bu işle ilgilenen bir kurum da var (tüik). kuruma bile gerek yok. din, nüfus kayıtlarında bile yer alan bir bilgi. yani sadece nüfus idaresi kayıtlarına bakıp müslüman sayısı/toplam nüfus işlemiyle bile elde edilebilir ki bence %99 gerçekçi bir rakam. siz "müslüman değilim, atesitim, deistim, agnostikim" deseniz bile nüfus kayıtlarında "islam" diye yer alıyorsanız o %99'un içindesiniz demektir. gayrimüslimlerin nüfus cüzdanlarında kendi dinleri yazıyor zira. yeni nüfus cüzdanlarında yazmıyor olması, kayıtlarda da yazmıyor olduğu anlamına gelmiyor.

bir ülkenin %99 müslüman olması da anormal bir şey değil. yavşaklıkla ne ilgisi var? anormal olan o %99'un, kalan %1'in de kendi inancına uyması için dayatmaları.

örneklem metoduyla yoldan 100 kişi çevirip nüfus cüzdanlarına baksam en az 99 tanesinde islam yazıyordur. 100 az derseniz 1000 bakalım, 990 tanesinde yine islam yazıyordur. o zaman bu bilgiye zırva diyemeyiz.

bu %99 lafı edilirken din hanesi boş bırakılamıyordu--ki öyle bile olsa arkadaşlar yapmayın etmeyin binde 1 değildir boş bıraktıran.
türkiyede en büyük dini azınlıklar museviler ve ermeniler değeil mi?
kaç ermeni var: (ermenistan vatandaşı olup burada kaçak çalışanlar filan hariç) : 40 ila 76 bin diyor wiki
kaç yahudi var: 150 -200 bin diyor wiki
süryani olsun 20 bin tane, emekli olmuş yerleşmiş ve vatandaşlığa geçmiş avrupalı filan da olsun 100 bin tane, müslümanlığa geçmemiş vatandaş yabancı gelinler de olsun 100 bin tane (çünkü gnnelde müslüman deiyorlar).
bu söylem varken nüfus 60-65 milyondu. %1 600-650 bin kişi yapıyor. yukarıdaki yoplam 450 bile etmedi.
ha evet 2 bin kişi belki sonradan hristiyanlığa geçmiş, din hanesini de değiştirmiştir, belki 5-10 bin kişi hataydaki hristiyan araplar filan vardır. hala göçmemiş ezidiler var. ama bunlar minnacık rakamlar. toplasak işte ancak buluruz 600-650 bini.
neresi zırva?

Bakanlığa bağlı şirketler var. Bakanlığın adı: Ministry of Petroleum (MoP)

National Iranian Gas Company (NIGC)

National Iranian Oil Company (NIOC)

Gazprom direkt devlete bağlı değil diye biliyorum.

Şirket varsa zaten tüzel kişilik ortaya çıkıyor. Para aktarma olayları iki kişi arasında olmuyor. Buradaki yolsuzluk dünya çapında. Bir haber sitesi tüm örgütün ilişkilerini bir görselle açıklamıştı. Zarrab bu planın sadece Türkiye ayağı.

Parisin metro ağı gibi bir görsel vardı, biliyorum da ondan bir şey anlamamıştım :)
çok ilkokul düzeyi bir soru aslında
İrandan doğalgaz alıyorsan parasını bu National Iranian Gas Company (NIGC)'ye vermen zorunlu değil mi?
yani 1000 m3 gaz aldın fiyatı da 3000 USD (atıyorum) trink diye o hesaba yatması gerek..amborgo varsa bu işlerin böyle olması gerekmiyor mu en azından? kaç m3 aldığın belli fiyatı belli -doğalgaz bu domates değil ki.

Teorik olarak öyle ama gerçekte öyle değil.

www.ntv.com.tr

Örneğin bu haberde Fransa, İran ile 4,8 milyar dolarlık anlaşma imzalamış. Yani, gazı göndermeden önce şirketler kendi aralarında ödeme planı yapıyorlar. Gazı alırken ya da gazı aldıktan sonra "Ne kadar tuttu?" gibi bir hesaplaşma yapılmıyor. Anlaşmalar üzerinden işler yürüyor çünkü muazzam boyutta bir tüketim var. Ambargo varsa da tamamen gaz almanı engelleyemezler. Sadece kısıtlama getirebilirler. Yoksa zaten coğrafi olarak Türkiye'nin İran ve Rusya haricinde doğalgaz alabileceği bir yer yok. Bu durumda bütün ülkede hayat duramayacağına göre ambargolar delinebiliyor.

e o zaman bu adama niye sövüyor millet? sırf akp ile yakın olduğu için mi? reza'dan bağımsız söylüyorum adam ambargoyu delerek iyi yapmış. iran mı abd mi derseniz ben iran derim.

çok ilgi alanım değil ama benim anladıklarım şunlar:
ambargo şöyle işliyordur: iran doğalgazı türkiyeye belli bir fiyattan ve miktarda satıyordur, bunun parası direkt irana gönderilmiyordur. belirli bir havuzda toplanıp, sadece gıda ve ilaç almak üzere (o da kotalı) bir şekilde kullanılabiliyordur.

bizimkiler irandan doğalgaz ve altın alıp parayı havuza aktarmak yerine direkt irana göndermişler. bunun için de devlet bankalarını kullanmışlar. tabi aradan komisyonlarını da almışlar.

peki bunun nesi kötü? birleşmiş milletler (abd :) ) ambargosunu gizli gizli delip, suçüstü yakalanan gayri ciddi ülke konumuna düşüyorsun. dünyanın en güçlü devletini de kandırmış oluyorsun.

yoo
ama türban -bizde farklı bir biçime karşılık gelmekle birlikte- başa örtülen örtü demek
tesettür ise tüm vücudun, hatlar belli olamayacak ve içi görünmeyecek şekilde örtülmesi yani kapsamı geniş.

Yanlışları hortlatmanın bir manası yok çevremdeki kapalı kızlara ister türbanlı de ister tesettüerlü umurlarında olmaz
O kişi gereksiz çıkış yapmış geçmişte kaldı ayrıştırılmak bunlara takılmayalım önümüze bakalım.

türban/başörtüsü farkı:

başörtüsü: kadınlarımızın yüzyıllardır kullandığı geleneksel örtü.
türban: önce rahibelerin kullandığı, fetö tarafından daha kapalı ve ayrıştırıcı olduğu için tercih ettiği, fetöcü ablalar sayesinde moda edilip yayılan örtü.

tesettür genel adı. türban ise baş örtüsünün modernleşmiş haline verilen isim. günümüzdeki bazı insanlar böyle ayrımcılık falan yapıyorlar.

düşün şimdi, genç kızımız vakko'ya gitmiş 100 küsür lira para verip bir eşarp almış. bunu boynuna bağlamış bunun adı eşarp kalmış, bunu eski usul kafasına bağlamış baş örtüsü olmuş, yeni usul bağlamış türban olmuş. işte bu kadar saçma bu olay.

tıp okuyan adam zaten çalışma konusunda aşmıştır. çok yüksek olduğunu sanmıyorum.

benim tanıdıklarımın hepsi 6 senede bitirdiler, hatta okurken hobi olarak da illa birşeyle uğraştılar.

dansla, resimle, fotoğrafçılıkla.


dersleri biraz sanayi ustası gibi ilerliyor. algoritmik olarak bol tekrarla. Şimdi benim söylemem ayıp kaçar ama; afganistanlı öğrenciler onların memleketinde tıp'dan daha iyi para kazandırdığı için bazı mühendislik dallarını seçiyorlardı ülkemizde ve tıp seçenler sizin bölümler daha zor diyordu.

Yuzde 80-90 diyebilirim cevremden (doktorum)

Tip zor, ancak sinav gecmek sanildigi kadar zor degil

fen lisesi mezunuyum sınıfın yarısı tıpçı, dersanenin filan da çoğu tıp okudu, benim iş hayatım da tıp fakültesinde geçiyor çoğunlukla
bildiğim herkes zamanında bitirdi
tek bi kız vardı psikolojik sıkıntılar yaşadı filan (bana kalırsa ciddi ciddi sıyırmıştı) o uzattı mı emin değilim -psikiyatrist şu anda :)